Open source en open standaarden

Op 7 december stuurde demissionair staatssecretaris Alexandra van Huffelen een verlaat Sinterklaascadeautje naar de Tweede Kamer: de invoeringstoets van de Wet open overheid (Woo). Uit de invoeringstoets – uitgevoerd door SEO Economisch Onderzoek – kwamen stevige conclusies: overheidsorganisaties voeren de Woo niet goed uit; dit schaadt het vertrouwen en ‘best practices’ worden slechts beperkt uitgevoerd.

De invoeringstoets werd naar aanleiding van de Toeslagenaffaire geïntroduceerd als evaluatie-instrument van wetgeving. Toen pijnlijk duidelijk werd dat wetten soms niet hun beoogde doelen behalen en (onbedoeld) een negatief effect op burgers kunnen hebben, werd de invoeringstoets een middel om grip te krijgen op de werking van nieuwe regelgeving in de praktijk. Nu de Woo alweer anderhalf jaar geleden in werking is getreden, was het tijd om de uitvoering ervan te evalueren, en om knelpunten en best practices in kaart te brengen.

Dus wat is de stand van zaken? Door middel van diepte-interviews, enquêtes en literatuuronderzoek heeft SEO Economisch Onderzoek een antwoord op die vraag geformuleerd. Het rapport biedt hoofdconclusies, conclusies per processtap en aanbevelingen. De conclusies bevestigen voor een groot deel de verschillende signalen die de afgelopen anderhalf jaar al naar buiten kwamen: de beantwoordingstermijnen van verzoeken overschrijden de wettelijke termijnen flink, Woo-verzoeken lijken geen prioriteit te zijn binnen overheidsorganisaties en voor ambtenaren voelt de wet soms als onuitvoerbaar. Het rapport concludeert dat het doel van de wet – het “ruimhartig en eenvoudig” toegankelijk maken van publieke informatie – door de meeste overheidsorganisaties niet waargemaakt kan worden.

De bevindingen in het rapport komen voor een groot deel overeen met het onderzoeksrapport naar de Woo ‘Matglas’, dat Open State vorig jaar samen met het Instituut Maatschappelijke Innovatie heeft uitgevoerd. Dit rapport liet niet alleen zien dat ook onder de Woo de beantwoordingstermijnen nog steeds ernstig overschreden worden, maar dat de uitvoering van de Woo ook weinig regie en prioriteit kent, de informatiehuishouding niet op orde is en dat het motto ‘open, tenzij’ niet de standaard is bij veel overheidsorganisaties.

Naast stevige conclusies over de stand van zaken rondom de uitvoering van de Woo presenteert het rapport ook een aantal goede aanbevelingen om de uitvoering te verbeteren. Zo adviseren de onderzoekers het documentbegrip niet in te perken. Het beperken van de typen documenten (e-mail, chatbericht) die een verzoeker mag opvragen zou volgens sommige ambtenaren de beantwoording van een verzoek kunnen vergemakkelijken. Volgens de onderzoekers moet echter de inhoud van een document leidend zijn, niet de vorm van de informatie. Ook Open State vindt dat informatie niet uitgesloten mag worden op basis van het type document, en onderschrijft dus deze aanbeveling uit het rapport. Ook de aanbevolen herformulering van de ‘i-grond’ – de uitzonderingsgrond die het toestaat informatie niet openbaar te maken op basis van het ‘belang van de Staat’ – is een positieve ontwikkeling, omdat zo het ruime gebruik van deze uitzonderingsgrond kan worden ingeperkt.

De suggestie om een relatieve uitzonderingsgrond toe te voegen voor documenten van ‘beperkt bestuurlijk belang’ vindt Open State een minder goede ontwikkeling. Deze uitzonderingsgrond zou documenten die op laag ambtelijk niveau zijn opgesteld of uitgewisseld uitsluiten van openbaring, tenzij de verzoeker kan aantonen dat deze documenten wel van bestuurlijk belang zijn. Op deze manier worden in één klap veel documenten gelabeld met ‘gesloten, tenzij’, en ligt de bewijslast bij de verzoeker. Het is juist wenselijk dat deze documenten allemaal openbaar gemaakt kunnen worden, tenzij de desbetreffende overheidsorganisatie goed kan motiveren dat dit niet wenselijk is.

Ook al adviseert het rapport het documentbegrip niet in te perken, met de voorgestelde uitzonderingsgrond lijkt via een achterdeurtje alsnog veel informatie uit de openbaarheid gehouden te kunnen worden. Ook de suggestie om niet-journalisten een maximum aantal documenten op te laten vragen, getuigt niet van een open overheid. Naast de scherpe conclusies draagt het rapport dus ook aanbevelingen aan die de uitvoerbaarheid van de Woo kunnen bevorderen, maar die niet bij het ‘open, tenzij’-principe passen.

Het rapport schenkt aandacht aan de belangrijke oorzaken van een gebrekkige Woo-uitvoering, zoals de afwezigheid van standaardprocessen, lage prioriteit en te weinig contact tussen verzoeker en overheid. Toch is Open State van mening dat het rapport ook aanbevelingen doet die losstaan van deze oorzaken, zoals een nieuwe relatieve uitzonderingsgrond en een maximum op te vragen documenten voor journalisten. Wanneer overheidsorganisaties hard aan de slag zouden gaan met de voorgenoemde oorzaken, zouden zulke aanbevelingen niet nodig zijn.

Nu is het vooral de vraag hoe het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties – dat verantwoordelijk is voor de uitvoering van de Woo – en andere overheidsorganisaties zullen reageren op de conclusies en aanbevelingen van dit rapport. Laat het een wake-up call zijn om de uitvoering van de Woo hoger op het prioriteitenlijstje te zetten, om in het vertrouwen van de verzoeker te investeren en om het ‘open, tenzij’-principe echt uit te dragen. Dat is de enige manier om tegemoet te komen aan de roep uit de maatschappij om een nieuwe, transparante bestuurscultuur.

Lees het rapport over de invoeringstoets hier. 

Yesterday, the European Parliament voted against a review of the geo-blocking rules for audiovisual (AV) content. Parliament adopted an IMCO own-initiative report on the implementation of the 2018 Geo-blocking Regulation, but also passed a number of amendments to effectively exclude AV content from the scope of a review. While the result isn’t binding, this is a blow for European citizens who will continue to be left with no access to most audiovisual content produced on the continent as long as the carve-out for AV content from the prohibition of geo-blocking is upheld.

We have vocally supported a review of the geo-blocking rules for AV content. However, a majority of MEPs gave in to a campaign by an AV industry coalition that relied on fearmongering and appealed to nationalist sentiments. Industry claimed that a reform of the geo-blocking rules would threaten 15 million creative sector jobs and 4.4% of the EU’s GDP. These numbers have no basis in fact, as we explained in a previous blogspot. First, there are various ways to maintain the current territorial financing model (allowing passive sales or introducing curtain periods for example). Second, no independent economic impact assessment has been carried out yet, which would be the basis for any legislative initiative. According to the campaign, the abolition of geo-blocking would also lead to less diversity and less content being produced in fewer languages – an extremely hypothetical construction with, again, no basis in fact.

The industry campaign was so effective that Parliament even removed § 25 from the report that would have expounded the problem of geo-blocking of content that is “funded or co-funded” by the EU. One would believe that the demand that “whenever EU funds are involved in the financing of audiovisual content, no EU citizen should be deprived access to it” is a fairly uncontroversial one. But not for the AV industry, which is happy to accept public funding, and still wants to call all the shots on distribution.

If we don’t see a reform of the geo-blocking rules for audiovisual content, European consumers will continue to be locked out from content that they would be willing to pay for if it isn’t licensed in their country of residence. As the Commission’s first short-term review showed, consumers in the smaller markets are most affected by the current regime. While European consumers on average have access to only 14% of the films available on line in the EU (p. 10), consumers in Greece, for example, only have access to 1.3% of all the titles in all Member States (p. 68 of Staff Working Document part two).

The result is a frustrating reminder that overblown statistics and other baseless claims remain an effective lobbying tool in Brussels. So what should happen next? COMMUNIA has been a constructive participant in the European Commission’s stakeholder dialogue where a number of options have been explored to abolish geo-blocking without harming the territorial financing model of the AV industry. These include proposals from stakeholders (including from us) for pilot projects to make publicly funded content available on a European media platform upon expiry of a curtain period against remuneration. The next Commission should take the initiative and implement such a pilot project to assess the economic and social impact of a gradual fade-out of geo-blocking for audiovisual content.

The post This item still isn’t available in your country appeared first on COMMUNIA Association.

As we’re approaching the European election season, COMMUNIA is rolling out its demands for the ‘24-’29 legislature. In an op-ed published on Euractiv, we ask the next Commission and Parliament to finally put the needs of Europe’s knowledge institutions, such as libraries, universities and schools front and center.

Over the next five years, we need to remove the barriers that prevent knowledge institutions from fulfilling their public mission in the digital environment. Specifically, we need a targeted legislative intervention – a Digital Knowledge Act –  that enables knowledge institutions to offer the same services online as offline.

Such a regulation would require a few surgical interventions in copyright law, such as the introduction of a unified research exception (see our Policy Recommendation #9) and an EU-wide e-lending right (see our Policy Recommendation #10). However, it would mostly involve measures that fall outside of the scope of recent copyright reform discussions.

Above all, we’re envisioning a number of safeguards that would protect knowledge institutions against the abuse of property rights. Due to the complex and fragmented state of European copyright law, many institutions shy away from fully exercising their usage rights. We believe that an exemption from liability for those who act in good faith and believe that their activities are legal would mitigate this chilling effect (see our Policy Recommendation #17).

Another limiting factor for knowledge institutions in the digital realm are unfair licensing conditions. We believe that rightsholders should be obliged to license works under reasonable conditions to libraries as well as educational and research institutions.

Finally, knowledge institutions should be allowed to circumvent technological protection measures where locks prevent legitimate access and use of works, such as uses covered by limitations and exceptions (see our Policy Recommendation #13).

These demands are far from new and even the idea of a Digital Knowledge Act has been floating around in Brussels policy circles for a long time. Now it is up to the incoming legislators to show that they have the political will to tackle these problems in a comprehensive manner to unlock the full potential of Europe’s knowledge institutions.

The post A Digital Knowledge Act for Europe appeared first on COMMUNIA Association.

Today, we are publishing an open letter from civil society organizations to members of the European Parliament ahead of the plenary vote on the IMCO own-initiative report on the implementation of the 2018 Geo-blocking Regulation scheduled for Tuesday, December 12, 2023. The letter refutes a number of grossly exaggerated claims made by rightsholders in an attempt to undermine the report. For more background on the discussion on the review of the geo-blocking regulation, see our previous post.

Dear Members of the European Parliament,

This week, on December 12, the European Parliament is scheduled to vote on an own-initiative report on the implementation of the 2018 Geo-blocking Regulation, including for audio-visual content. The IMCO Committee adopted the report on October 25, 2023, with opinions from CULT and JURI, through the support of a broad, cross-party majority. We urge you to follow the committee’s vote, adopt the report and pave the way for a revision of the Geo-blocking Regulation during the Parliament’s ‘24-’29 term.

With regard to audiovisual content, the report “highlights potential benefits for consumers, notably in the availability of a wider choice of content across borders” (p. 4). It also asks for a report of the Commission’s stakeholder dialogue on the subject to be made public and presented to the Parliament.

Despite the report’s balanced nature, it has come under attack by rightsholders from the audio-visual industries. Over the course of the past weeks, the Creativity Works! coalition and others have engaged in a massive campaign against the report, advancing a number of false or overblown claims to undermine it, which can be easily debunked:

Misleading claim 1: Ending Geo-blocking of audio-visual content would harm “15 million creative sector jobs” and “jeopardise a €640 billion industry.”

There is no independent study that proves this statement. Contrary to what part of the copyright industry claims, the IMCO report does not challenge territorial licensing. In fact, it reaffirms the need to preserve it. What IMCO suggests – and we support – is that consumers and citizens should not be denied access to Europe’s rich cultural diversity. Territorial protectionism does not benefit anyone but incumbent industries profiteering from the unjustified partition of the Single Market.

Misleading claim 2: The IMCO report threatens territorial licensing and calls for EU-wide licensing for audiovisual services which would be prohibitively expensive for smaller players and limit cultural diversity in Europe.

This statement is factually incorrect as the IMCO report at no point makes any reference to prohibiting or discouraging territorial licensing. On the contrary, the need to safeguard territorial licensing is mentioned repeatedly throughout the report. Further, there are no demands to instate a system of EU-wide licences. Any predictions for the future of the European audio-visual sector based on these claims are severely misguided and paint a deceiving picture of the IMCO report.

While the campaign by Creativity Works paints a dire picture of the audiovisual sector, should the legislator follow the report, there is little substance to these claims. Denying the people access to culture, by contrast, is not in your, or anyone’s, interest. We encourage you to vote with confidence in favour of the report.

Signed,

COMMUNIA Association for the Public Domain

Creative Commons

Federal Union of European Nationalities (FUEN)

Vrijschrift

Wikimedia Deutschland

Xnet, Institute for Democratic Digitalisation

The post Open letter on geo-blocking: Denying people access to culture benefits no-one appeared first on COMMUNIA Association.

De Justitiële Informatiedienst (Justid) – een agentschap binnen het Ministerie van Justitie en Veiligheid dat ervoor zorgt dat het ministerie tijdig over de juiste informatie beschikt – heeft het rapport ‘Transparante Algoritmen bij Justid: Analyse van gepubliceerde algoritmen in het algoritmeregister van de Justitiële Informatiedienst’ van Open State Foundation in ontvangst genomen. Met een positieve uitkomst: de twee belangrijkste aanbevelingen – het verbeteren van de beschrijvingen in het register en het hanteren van de landelijke publicatiestandaard voor algoritmen – worden door Justid opgevolgd.

Steeds meer overheidstaken worden uitgevoerd met behulp van algoritmen. Zo maken veel gemeenten gebruik van algoritmen om verkeerslichten te regelen. Maar het gebruik van algoritmen voor het uitvoeren van overheidsbeleid kan ook een grote impact hebben op burgers, bijvoorbeeld als het gaat over het toekennen van toeslagen of het vorderen van belastingen. Dus is het van groot belang dat overheden transparant zijn over hun algoritmegebruik. Steeds meer overheidsinstanties maken daarom hun algoritmen inzichtelijk in een openbaar algoritmeregister. 

Ook Justid publiceert algoritmen in zo’n register. Maar transparantie houdt niet op bij het publiceren van informatie. Het is minstens zo belangrijk dat het ontsluiten van informatie gebeurt op een manier die voor iedereen toegankelijk, begrijpelijk en herbruikbaar is. Daarom onderzocht Open State in opdracht van Justid hoe het Justid-algoritmeregister bijdraagt aan meer transparantie. Om de kwaliteit en effectiviteit van het register te analyseren, hebben we als eerste op basis van onze eigen kennis en ervaring als expert de gebruiksvriendelijkheid en informatie beoordeeld. De belangrijkste aanbeveling uit deze analyse: volg de landelijke publicatiestandaard voor het algoritmeregister. Op dit moment komt het register van Justid namelijk slechts op een paar punten overeen met deze standaard. Dit bemoeilijkt het maken van vergelijkingen tussen verschillende overheden, en het evalueren van de algoritmen die worden gebruikt.

Als tweede onderzochten we in hoeverre burgers uit de voeten kunnen met het register:  is de informatie begrijpelijk, en beantwoordt het de vragen die burgers over algoritmen hebben? Daarvoor organiseerden we een burgerpanel, waarbij burgers met verschillende achtergronden bij elkaar kwamen om het algoritmeregister van Justid onder de loep te nemen. De aanwezigen identificeerden de begrijpelijkheid van de informatie die werd gegeven als de grootste uitdaging. De teksten met uitleg over de algoritmen werden als moeilijk te lezen ervaren en beantwoordden niet altijd de vragen die de aanwezigen hadden. De deelnemers raadden aan de teksten vanuit het perspectief van de burger te schrijven, begrijpelijke taal te gebruiken en visualisaties toe te voegen. 

In haar reactie op het rapport heeft Justid toegezegd deze aanbevelingen op te volgen. Open State is erg blij met deze positieve uitkomst. Met het initiëren van dit onderzoek laat Justid zien transparantie en de burger serieus te nemen, en geeft daarmee het goede voorbeeld. Wij hopen dat dit ook andere overheidsorganisaties aanmoedigt om te laten onderzoeken hoe hun informatie over algoritmen transparantie bevordert.

Lees het rapport hier.

Werk jij bij een overheidsinstantie, en wil je in gesprek over transparantie rondom algoritmen? Stuur een mail naar tim@openstate.eu.

Somewhat out of sight of the public eye there is another fight about EU copyright rules going on. This time it is about cross border online access to audiovisual works, and the widespread practice of streaming platforms to block access to customers from other member states – aka geo-blocking. Over the past weeks, we have witnessed increasing mobilisation by rightholders from the audiovisual sector against an own initiative report on the implementation of the 2018 Geo-blocking Regulation that had been drafted by the the European Parliament’s Committee on the Internal Market and Consumer Protection (IMCO) over the summer. The report, which had been adopted by the committee in late October with a broad, cross-party majority taking into account options by the Legal and Cultural Affairs committees, is now scheduled for a vote in the EP plenary session on the 13th December. The EP should stand strong and adopt the report and pave the way for a revision of the Geo-blocking Regulation during its next term.

Over the past few weeks, rightholder organisations united in the Creativity Works! Coalition have started a massive campaign attempting to neuter one of the core recommendations contained in the report: A request to the European Commission to undertake “a comprehensive revision of the Geo-blocking Regulation by 2025 the latest, with a particular view on an inclusion of audiovisual services in the scope of the Regulation.”

How is it possible that such a seemingly procedural request about the review of a piece of legislation is provoking such a strong reaction from rightholders? A campaign that is headlined by the following statement that features prominently on the campaign website:

Geo-blocking is one of the foundations for Europe’s creative and cultural sectors, providing Europeans with the means to create, produce, showcase, publish, distribute and finance diverse, high-quality and affordable content.

The idea that denying people access to culture is a “foundation for Europe’s creative and cultural sectors” is of course a rather disturbing one, but points right at the heart of the problem that the IMCO report is trying to address.1 As long as AV rightholders do not even see that denying people access to cultural productions — that they want to pay for! — is nothing but blatant discrimination based on geographical location, requiring a regulatory intervention.

After having gotten a free pass when the original geo-blocking resolution was adopted, the upcoming review must now include an effort to bring AV services within the scope of the regulation to end this unjustified and counterproductive practice.

What the AV sector is doing with this its current campaign is trying to prevent EU lawmakers from reviewing the regulation, while no-one outside of the creative industries is paying attention, because they know very well that their arguments against inclusion do not have much to stand on.

So how did we get here? The 2018 Geo-blocking Regulation was adopted to make an end to unjustified geographical restrictions in the sale of goods and services within the EU. It addressed the problem of so-called “geo-blocking” — the baseless discrimination of customers accessing such services from other member states — with the aim to facilitate access to cross-border offers within the EU’s internal market. The directive contains a number of exceptions to this principle, one of these excludes audio-visual services from its scope. This exception has been the result of intense lobbying by the AV sector, which had argued that the underlying business models allowing the sector to thrive rely on territorial copyright licensing and that in order to make such licensing work in the online environment, online services must be able to block access from unlicensed territories.

In 2020, the European Commission published its first evaluation report covering the first 18 months of implementation of the Regulation. Regarding a possible extension of the scope of the Regulation to audio-visual content, the report highlighted potential benefits for consumers, (the availability of a wider choice of content across borders) but also identified a potential impact that such an extension would have on the overall dynamics of the audio-visual sector. The report did not contain specific suggestions or a concrete timeline to revise the Regulation, instead it identified a need to further assess the situation.

As a follow up of the evaluation report, the Commission launched a stakeholders dialogue on cross-border availability and access to audiovisual content across the EU. COMMUNIA has been part of this stakeholder dialogue (as one of only three organisations representing consumers and the public interest) which had the objective to let stakeholders propose concrete, non legislative, measures to improve the online availability and cross-border access to audiovisual works across the EU. Most, if not all, of the organisations that now campaign against the adoption of the IMCO report also participated in this stakeholder dialogue. Throughout the stakeholder dialogue, these organisations mainly sought to undermine the process by questioning the legitimacy of the process and stating that geo-blocking is essential to their financing models. While the stakeholder dialogue resulted in a number of proposals (including one from us), none of the organisations representing rightholders submitted any proposals aimed at improving cross border access. Instead they asked for more funding and tried to deflect the discussion towards the non-issue of “findability” of legal content (something the current campaign attempts as well).

In other words, the very same organisations that successfully sabotaged the stakeholder dialogue aimed at finding non-legislative solutions for geo-blocking of audio visual content are now lobbying against having EU lawmakers take another look at the issue.

If you have to believe the campaign website set up by the Creativity Works! Coalition, then ending Geo-blocking of AV content would harm “15 million creative sector jobs” and “jeopardise a €640 billion industry.” These numbers are, even by the vastly inflated Brussels lobbying standards, simply absurd as they imply that the entire European Creative and Cultural Industries would be affected by a possible inclusion of AV services in the scope of the Geo-blocking Regulation — something that is obviously not true.2

It is true that territorial licensing arrangements play an important part in the financing arrangements for audiovisual productions (something that we have acknowledged in our submission for the stakeholder dialogue). However this does not mean that in order to preserve the ability to licence it is necessary to geo-block access to AV works from unlicensed territories within the EU.

Most of the claims about economic and cultural damage made by the CW! campaign find their origin in the idea that the IMCO report would require the AV sector to abandon territorial licensing, which is something the IMCO report does not propose. On the contrary, the need to safeguard territorial licensing is mentioned repeatedly throughout the report.

The report also does not call for a shift towards an EU-wide licensing for audiovisual services. However the CW! Campaign repeatedly points to the costs of such EU-wide licenses as the basis for its predictions of further consolidation in the industry that would lead to less cultural diversity.

Another aspect of the report that is under attack by the CW! Coalition is the fact that the report makes a link between increasing demands for cross-border access to AV by consumers and the increased use of VPNs, which allows them to circumvent geo-blocking. Here. the industry would very much prefer the report not to describe existing consumer behaviour that does not align with the picture of reality that they would like to see.3

As a result, one of the core insights of the IMCO report, that as a consequence, the adaptation of existing business models to the changing environment is needed both for consumers and businesses is once again at the risk of being ignored. Rightholders are seeking to get this conclusion removed from the report because one the stakeholders on the supply side of the AV sector have again decided that rather than adapting to and working with consumer expectations, they can rely on their considerable lobby power to preserve the status quo that they have gotten comfortable with.

The European Parliament should resist caving in to this ongoing campaign against the IMCO report, and support the report’s call for an evidence-based revision of the Geo-Blocking Regulation in the next mandate. Contrary to what the CW! Campaign wants us to believe, this would neither mean the end of territorial licensing, nor the demise of the European Cultural and Creative Industries and it would also certainly not lead to less cultural diversity. If done well, ending geo-blocking would provide all Europeans with more legal access to a more diverse offering of AV content and a thriving cultural sector that can finally stop claiming that denying people access to culture is in anyone’s interest.

1. It seems that the creators if the campaign are at least marginally aware of this given that a position paper published by the campaign attempts — somewhat cringe worthy — to reframe “geo-blocking” as “geo-enabling”.
2. The numbers used by the campaign come from a 2021 EY study that defines the Cultural and Creative Industries as the combination of the following sectors: Advertising, Architecture, Audiovisual, Books, Music, Newspapers and magazines, Performing arts, Radio, Videogames and Visual arts. A substantial proportion of these has nothing to do with audiovisual content and geo-blocking is relevant only in a very small sub section of these sectors.
3. This is reminiscent of multiple exchanges during the stakeholder dialogue during which mentions of piracy as a rational response to being denied lawful access to a desired cultural good, were met with horrified responses from rightholders demanding that mentions of illegal acts should not be permissible in the context of the stakeholder dialogue.

The post Denying people access to culture is in no-one’s interest – let’s pave the way for a revision of the Geo-blocking Regulation! appeared first on COMMUNIA Association.

Open State heeft zich als doel gesteld om de impact van generatieve AI op transparantie en de democratie te onderzoeken. Die voorziene impact lijkt enorm; wat betekent het voor de democratische rechtsstaat wanneer een AI een Kamer debat kan voeren, hiervan kan leren en zichzelf kan verbeteren? Om te onderzoeken wat de risico’s zijn en welke maatregelen nodig zijn willen we twee modellen met elkaar in debat laten gaan.

Op 22 november ging Nederland naar de stembus om nieuwe Tweede Kamerleden te kiezen. Zoals je van ons gewend bent hebben we ook deze verkiezingen WaarIsMijnStemlokaal.nl weer klaargestoomd om kiezers op weg naar de stembus te helpen. Met behulp van een interactieve kaart en toegankelijkheidsinformatie konden kiezers het best passende stembureau bij hen in de buurt vinden. En met succes! De website is tijdens de Tweede Kamerverkiezingen bijna 770.000 keer gebruikt. 

Voor de zevende keer op rij werkten we aan WaarIsMijnStemlokaal.nl, maar ook deze editie was er één van bijzonderheden en mijlpalen. Zo kregen we jammer genoeg te maken met een storing op verkiezingsdag bij een van onze leveranciers, maar was de website in de loop van de ochtend weer bereikbaar. 

Gelukkig was deze editie van WaarIsMijnStemlokaal.nl er vooral een van mijlpalen. Meer gemeenten dan ooit leverden deze keer zelf hun data aan: 313 gemeenten (90%). Tijdens de Provinciale Statenverkiezingen eerder dit jaar waren dat 297 gemeenten (86%). Met de hulp van vrijwilligers en medewerkers van Open State werden de stembureaus van de overige gemeenten handmatig ingevoerd. Tijdens de Provinciale Statenverkiezingen was het voor gemeenten voor het eerst mogelijk om hun data aan te leveren via een API-koppeling als zij gebruik maakten van de  software Stembureaumanager van Partners 4 IT. Zo worden  automatisch op ‘Common Ground‘-wijze de data geïmporteerd in WaarIsMijnStemlokaal.nl en hoeven gemeenten geen gegevens meer handmatig in te voeren. Toen maakten 9 gemeenten gebruik van deze koppeling. Tijdens deze verkiezingen hebben we ook een koppeling gemaakt met de software van TSA Verkiezingen. Via beide koppelingen leverden maar liefst 60 gemeenten hun data aan. Het doel is om zoveel mogelijk gemeenten hun data via zo’n koppeling aan te laten leveren wordt zo steeds meer werkelijkheid. 

De verzamelde stembureaudata vormen een rijke dataset. Open State maakt deze data altijd openbaar, zodat deze hergebruikt kunnen worden door media, wetenschappers en de politiek. Omdat alle stembureaugegevens al compleet waren op 10 november, werden de data al voor de verkiezingsdag hergebruikt door verschillende platforms. De vormen van hergebruik vóór de verkiezingen gingen vooral over de toegankelijkheid van de stembureaus. Zo meldden de NOS en RTL dat meer dan 400 stembureaus niet toegankelijk waren voor mensen met een beperking, en de Volkskrant evalueerde de aantallen en locaties van stembureaus in Nederland. 

Ook belangenverenigingen voor mensen met een beperking, zoals Ieder(in) en de Oogvereniging, noemden WaarIsMijnStemlokaal.nl als een van de tools om mensen met een beperking te ondersteunen in het uitbrengen van hun stem.

Op 16 november werd tijdens het ECP Jaarfestival in Den Haag in aanwezigheid van koning Willem-Alexander stilgestaan bij 25 jaar digitalisering. Er is veel gebeurd op het gebied van digitalisering die afgelopen 25 jaar, en dat geldt zeker ook voor de relatie tussen overheid en samenleving en de relatie tussen burger en bestuur. Daarover heeft Instituut Maatschappelijk Innovatie samen met Open State Foundation een onderzoeksrapport geschreven met de titel: ‘Over schone dromen en verbroken beloften: 25 jaar ICT, overheid en samenleving’.

Het onderzoek vond plaats aan de hand van regeerakkoorden, kabinetsstandpunten en beleidsstukken uit die periode. De relatie tussen overheid en ‘citoyen’ (staatsburger) staat centraal in het onderzoek. Het onderzoek werd tijdens het ECP Jaarfestival gepresenteerd en besproken.

Orwell of Athene?

De jaren ’90 van de vorige eeuw waren relatief optimistische jaren. De opkomst van internet opende een wereld van nieuwe mogelijkheden. Sommigen droomden van een ‘modern Athene’, waarbij kennis en informatie snel gedeeld zou worden en burgers een veel grotere rol zouden krijgen in de besluitvorming. Anderen zagen vooral donkere wolken. Zij vreesden dat George Orwell’s dystopische roman ‘1984’ alsnog werkelijkheid zou worden. De overheid zou volgens hen ongekende mogelijkheden krijgen om de burger in de gaten te houden en te controleren. Beide toekomstbeelden – Orwell of Athene – zijn vooralsnog niet uitgekomen.

De afgelopen 25 jaar is er veel gebeurd op het gebied van digitalisering, overheid en samenleving. Er is brede toegang tot internet, rijbewijzen en energiesubsidies kunnen digitaal worden aangevraagd en miljoenen mensen maken gebruik van de vooringevulde belastingaangifte. Uit dit onderzoek blijkt dat er ook veel niet is gebeurd. Het is veelal onduidelijk waarom bepaalde beloften en toezeggingen niet zijn nagekomen. In enkele gevallen hebben nieuwe kabinetten expliciet afstand genomen van de eerdere toezeggingen. Veel vaker lijken de beloften in rook opgegaan of zijn ze ongemerkt ‘van het tafelkleed gegleden’.

Over schone dromen en verbroken beloften 25 jaar ICT overheid en samenleving

De Maatschappelijke Coalitie ‘Over Informatie Gesproken’ en ECP|Platform voor de InformatieSamenleving waren opdrachtgever voor dit onderzoek.

The phone lines are closed. The results are in. Twenty-six member states have implemented the Copyright in the Digital Single Market Directive. But who won the Eurovision DSM Contest? Who will be crowned as Europe’s new users’ rights champion?

Participate in our virtual COMMUNIA salon on 12th of December, from 1500h to 1630 CET, to find out, and discuss the implementation of the DSM Directive in (almost) all EU Member States with our panel of experts.

Joining us for the ceremony will be Christina Angelopoulos, Felix Reda, Paul Keller and Teresa Nobre who will share their views and present their research on the implementation process across the EU.

If you want to find out our implementation rankings and see whether any Member State has received the coveted “douze points” or if you just need an excuse to get in the Eurovision mood before May 2024, register now and we will send you a Zoom link for the event.

Disclaimer: Clicking on this link will direct you to a Google Form and may lead to data being collected by and shared with third parties. Proceed only if you agree.

The post COMMUNIA Salon: Eurovision DSM Contest Afterparty appeared first on COMMUNIA Association.

Het Nederlandse lobbylandschap is niet transparant. Een lobbyregister is er nog steeds niet. De Kamer heeft aangedrongen op het goed bijhouden van de openbare agenda’s (motie Sneller 2021) en het instellen van een lobbyregister (motie Dassen c.s. 2021). In plaats daarvan beloofde minister Bruins Slot (toen BZK) dit voorjaar om de openbare agenda’s van bewindspersonen transparanter te maken. Openbare agenda’s zijn essentieel voor het inzichtelijk maken van belangenverstrengeling en bestuurlijke beïnvloeding. Maar dit werkt alleen als die agenda’s transparant, volledig en consistent zijn. Eerder analyseerde Open State Foundation de agenda’s van bewindslieden tussen 25 februari 2022 en 28 september 2022. Nu maken we de balans weer op: is er verbetering zichtbaar? Of houden ministers zich nog steeds niet aan de richtlijnen? Open State onderzocht de agenda afspraken van ministers tussen 1 oktober 2022 en 1 oktober 2023.

• Hoewel er meer afspraken worden geregistreerd, is het merendeel van de openbare agenda’s nog onvoldoende transparant.
• Bij slechts 12% van alle afspraken is zowel een onderwerp van de afspraak als een gesprekspartner vermeld.
• 44% van de afspraken vermeldt een onderwerp, maar die zijn lang niet altijd concreet. Nietszeggende onderwerpen zoals ‘vestigingsklimaat’ of ‘KLM’ komen vaak voor.
• Voor 26% van de afspraken is een gesprekspartner benoemd of afleidbaar. Dit betekent dat of de naam van de gesprekspartner(s) expliciet genoemd wordt, of de functie(s) die diegene bekleedt binnen een organisatie.
• Slechts 3 demissionaire ministers voldoen aan de eis om een contactpersoon (voor meer informatie) met telefoonnummer en e-mailadres per agenda-afspraak te vermelden.
• Er zijn grote verschillen tussen ministeries: Buitenlandse Zaken (Hoekstra en Bruins-Slot) komt als minst transparante uit de test, Economische Zaken en Klimaat (Adriaansens en Jetten) als beste.

In totaal hebben alle ministers gezamenlijk 2.446 externe afspraken geregistreerd tussen 1 oktober 2022 en 1 oktober 2023. Een afspraak is extern als er met personen van buiten de overheid wordt gesproken. Voorbeelden zijn werkbezoeken, gesprekken, evenementen, bestuurlijk overleg, handelsmissies, Catshuissessies. Afspraken met alleen bestuurders en politici zoals burgemeesters, gedeputeerden, ambassadeurs, Eurocommissarissen, Kamerleden of leden van (advies)colleges die door Kamer of Kabinet zijn ingesteld, zijn buiten beschouwing gelaten. Ook (Rijks)ministerraden en bewindsliedenoverleg hebben we niet meegenomen in het onderzoek.

Het aantal externe afspraken verschilt sterk per minister. Zo registreerde het ministerie van Buitenlandse Zaken (onder Hoekstra en Bruins Slot) er slechts 27, terwijl minister Dijkgraaf (OCW) 242 externe afspraken had. Dit roept de vraag op of ministers al hun afspraken wel publiceren, zoals is toegezegd.

Voor elk van de 2.446 externe afspraken onderzochten we of de volgende gegevens werden vermeld:

• Een duidelijk onderwerp van de afspraak. Uit onze analyse bleek dat in 44% van de gevallen een onderwerp vermeld wordt, maar deze onderwerpen zijn lang niet altijd duidelijk. ‘Kennismakingsgesprek’ of ‘gesprek over de huidige actualiteiten’ is te abstract. In een aantal gevallen kwamen we toevallig alsnog achter het onderwerp van een afspraak omdat de aanwezige ministers de afspraak verschillend hadden geregistreerd.
• Alle gesprekspartner(s) worden benoemd of zijn herleidbaar. Op dit punt valt nog veel winst te behalen: bij slechts 26% van de geopenbaarde externe afspraken zijn alle gesprekspartners benoemd of herleidbaar. Het liefst zien we een combinatie van een naam en een functie, zoals: mw. Rintel (CEO KLM). Zonder functieaanduiding is het namelijk vaak onduidelijk met welke pet op iemand met een minister praat, bijvoorbeeld toen Kaag een gesprek had met Neelie Kroes op 14 juni 2023. Bovendien komen onherleidbare beschrijvingen zoals ‘overige betrokken partijen’, ‘het maatschappelijk middenveld’ of ‘diverse belanghebbenden’ nog vaak voor.
• Per agenda-item (dus per afspraak) wordt een contactpersoon met (niet-algemeen) telefoonnummer en e-mailadres vermeld. Dit vereiste voor “laagdrempelig contact” vloeit voort uit de recent bijgewerkte Uitvoeringsrichtlijn Openbare Agenda (juni 2023). Uit de analyse blijkt dat slechts 3 van de 20 ministers volledig voldoen aan die richtlijn en een contactpersoon met telefoonnummer en e-mailadres vermelden. Het gaat om Adriaansens, Jetten en Adema, maar ook bij hen is niet bij alle afspraken de contactinformatie compleet. Bij de ministeries van Algemene Zaken, BZK, BuZa, Defensie en JenV wordt slechts een algemeen telefoonnummer en/of e-mailadres genoemd.
• Afspraken worden niet op een eenduidige manier geregistreerd. Het afkorten van instanties kan verwarrend zijn. Dit valt vooral op bij minister Dijkgraaf. Ook gebeurt het categoriseren van afspraken nog niet eenduidig. Vooral bij ‘bestuurlijk overleg’ is lang niet altijd duidelijk is of en zo ja welke externe partijen aanwezig zijn. Minister Harbers (IenW) noemt voor deze categorie nauwelijks gesprekspartners – intern of extern – bij zijn bestuurlijke overleggen. Ook bij Kuipers (VWS), Van Gennip (SZW), De Jonge (BZK) en Helder (VWS) worden externe gesprekspartners bij bestuurlijke overleggen slecht geregistreerd. Verschillen in registratie van agenda afspraken leggen soms bloot dat minister 1 een onderwerp, gesprekspartner of de gehele afspraak niet heeft opgenomen in de eigen agenda, maar minister 2 wél. Deze voorbeelden bevestigen ons vermoeden dat niet alle afspraken volledig worden geopenbaard.

De nadruk in ons onderzoek ligt op het benoemen van een onderwerp en gesprekspartner bij elke afspraak, omdat daarmee bestuurlijke beïnvloeding écht inzichtelijk wordt. Onder ‘complete’ afspraken verstaan wij dan ook afspraken waarbij zowel onderwerp als gesprekspartner benoemd worden. Slechts 12% van alle afspraken voldoet hieraan, maar het percentage verschilt sterk per minister. Bij Jetten is bij 23% van de afspraken zowel een onderwerp als gesprekspartner vermeld; bij Ollongren slechts 1% en bij Hoekstra 0%.

Open State Foundation pleit naar aanleiding van dit onderzoek voor serieuze aandacht van de ministers voor het goed en betekenisvol bijhouden van hun openbare agenda’s . Duidelijk is opnieuw geworden dat openbare agenda’s geen vervanger van een goed lobbyregister kunnen zijn. Het nieuwe kabinet moet prioriteit geven aan het transparant maken van lobbyen. Wij raden in ieder geval het volgende aan:

• Registreer alle externe gesprekspartners met minimaal hun functie en organisatie: zodat duidelijk wordt welke personen binnen externe organisaties kunnen deelnemen aan de beleidsbeïnvloeding.
• Wees concreet over het onderwerp van de afspraak: zodat duidelijk wordt wat er daadwerkelijk besproken wordt. Vage termen als ‘de huidige actualiteiten’ voldoen niet aan de richtlijnen.
• Vermeld een contactpersoon met persoonlijk telefoonnummer en e-mailadres per agenda afspraak: om laagdrempelig contact met de overheid mogelijk te maken.
• Zorg overheidsbreed voor een eenduidige en consistente wijze van het registreren van agenda–afspraken: zodat burgers niet hoeven te puzzelen en agenda’s van bewindspersonen naast elkaar hoeven te leggen om alle benodigde informatie te vinden.

Download het hele persbericht hier.

Before the trilogue, COMMUNIA issued a statement, calling for a comprehensive approach on the transparency of training data in the Artificial Intelligence (AI) Act. COMMUNIA and the co-signatories of that statement support more transparency around AI training data, going beyond data that is protected by copyright. It is still unclear whether the co-legislators will be able to pass the regulation before the end of the current term. If they do, proportionate transparency obligations are key to realising the balanced approach enshrined in the text and data mining (TDM) exception of the Copyright Directive.

As discussed in our Policy Paper #15, transparency is key to ensuring a fair balance between the interests of creators on the one hand and those of commercial AI developers on the other. A transparency obligation would empower creators, allowing them to assess whether the copyrighted materials used as AI training data have been scraped from lawful sources, as well as whether their decision to opt-out from AI training has been respected. At the same time, such an obligation needs to be fit-for-purpose, proportionate and workable for different kinds of AI developers, including smaller players.

While the European Parliament’s text has taken an important step towards improving transparency, it has been criticised for falling short in two key aspects. First, the proposed text focuses exclusively on training data protected under copyright law which arbitrarily limits the scope of the obligation in a way that may not be technically feasible. Second, the Parliament’s text remains very vague, calling only for a “sufficiently detailed summary” of the training data, which could lead to legal uncertainty for all actors involved, given how opaque the copyright ecosystem itself is.

As such, we are encouraged to see the recent work of the Spanish presidency on the topic of transparency, improving upon the Parliament’s proposed text. The presidency recognises that there is a need for targeted provisions that facilitate the enforcement of copyright rules in the context of foundation models and proposes that providers of foundation models should demonstrate that they have taken adequate measures to ensure compliance with the opt-out mechanism under the Copyright Directive. The Spanish presidency has also proposed that providers of foundation models should make information about their policies to manage copyright-related aspects public.

This proposal marks an important step in the right direction by expanding the scope of transparency beyond copyrighted material. Furthermore, requiring providers to share information about their policies to manage copyright-related aspects could provide important clarity as to the methods of opt-out that are being respected, empowering creators to be certain that their choices to protect works from TDM are being respected.

Unfortunately, while the Spanish presidency has addressed one of our key concerns by removing the limitation to copyrighted material, ambiguity remains. Calling for a sufficiently detailed summary about the content of training data leaves a lot of room for interpretation and may lead to significant legal uncertainty going forward. Having said that, strict and rigid transparency requirements which force developers to list every individual entry inside of a training dataset would not be a workable solution either, due to the unfathomable quantity of data used for training. Furthermore, such a level of detail would provide no additional benefits when it comes to assessing compliance with the opt-out mechanism and the lawful access requirement. So what options do we have left?

First and foremost, the reference to “sufficiently detailed summary” must be replaced with a more concrete requirement. Instead of focussing on the content of training data sets, this obligation should focus on the copyright compliance policies followed during the scraping and training stages. Developers of generative AI systems should be required to provide a detailed explanation of their compliance policy including a list of websites and other sources from which the training data has been reproduced and extracted, and a list of the machine-readable rights reservation protocols/techniques that they have complied with during the data gathering process. In addition, the AI Act should allocate the responsibility to further develop transparency requirements to the to-be-established Artificial Intelligence Board (Council) or Artificial Intelligence Office (Parliament). This new agency, which will be set up as part of the AI Act, must serve as an independent and accountable actor, ensuring consistent implementation of the legislation and providing guidance for its application. On the subject of transparency requirements, an independent AI Board/Office would be able to lay down best-practices for AI developers and define the granularity of information that needs to be provided to meet the transparency requirements set out in the Act.

We understand that the deadline to find an agreement on the AI Act ahead of the next parliamentary term is very tight. However, this should not be an excuse for the co-legislators to rush the process by taking shortcuts through ambiguous language purely to find swift compromises, creating significant legal uncertainty in the long run. In order to achieve its goal to protect Europeans from harmful and dangerous applications of AI while still allowing for development and encouraging innovation in the sector, and to potentially serve as model legislation for the rest of the world, the AI Act must be robust and legally sound. Everything else would be a wasted opportunity.

The post The transparency provision in the AI Act: What needs to happen after the 4th trilogue? appeared first on COMMUNIA Association.

Beste developers, ondernemers, open data-enthousiastelingen en journalisten. Jullie zijn van harte uitgenodigd op deze kick-off op 30 november 2023, georganiseerd door het Ministerie van Binnenlandse Zaken (BZK) en de Open State Foundation (OSF).  Wij nodigen geïnteresseerden uit in Amsterdam in de voormalige commandant woning op het marine terrein van 14:00u tot 16:00u voor de kick-off. Met na afloop een drankje en een hapje. 

Tijdens de kick-off vertellen BZK en OSF meer over de opzet van de Open Inkoopdata App Challenge. Bijvoorbeeld wat voor data er beschikbaar zijn, wat de doelstellingen zijn van het Rijk en wat voor oplossingen wij hopen te gaan zien. 

Meld je aan via contact@openstate.eu !

De kick-off is geheel vrijblijvend, aanmelden hiervoor is nog geen inschrijving voor de App Challenge.

De Open Inkoopdata App Challenge

Nederland is begonnen met het verbeteren van het open delen van aanbestedingsdata. En het bevorderen van de toegankelijkheid van deze data. Hoe kunnen we de beschikbare open data gebruiken om de impact, integriteit en effectiviteit van overheidsopdrachten te versterken?

Overheidsopdrachten zijn een van de belangrijkste economische activiteiten van overheden. Alleen al in Nederland wordt via deze route €73 miljard aan publieke middelen per jaar uitgegeven, onder meer aan gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur en veiligheid. Via categoriemanagement koopt het Rijk jaarlijks € 4 miljard in via categoriemanagement op basis van het kabinetsbeleid ‘Inkopen met Impact’. Met deze inkoopstrategie neemt Nederland internationaal het voortouw bij het realiseren van maatschappelijke effecten via de Rijksinkoop, zoals duurzaamheid, innovatie en bescherming van mensenrechten door middel van aanbestedingen.

We zijn op zoek naar nieuwe ideeën om de data over de generieke inkoop (= het door de departementen gezamenlijk inkopen van diensten en producten) te analyseren, monitoren en te gebruiken. 

Dien een projectvoorstel in en doe mee, de winnaar ontvangt €25.000,- ontwikkelbudget.

Wie kunnen meedoen?

We zijn op zoek naar ondernemers, start-ups, vernieuwers van de overheid, datajournalisten, zelfstandige developers, hackers, open data-enthousiastelingen en burgeractivisten. Begrijp jij wat de impact van inkopen kan zijn, weet jij hoe deze data gebruikt kunnen worden om die impact te verbeteren en hoe deze data onder de aandacht kunnen worden gebracht?

Tijdlijn

Kick-off evenement – 30 november 2023

Aanmelden en indienen van voorstellen – januari 2024 tot en met maart 2024

Pitches en bekendmaking winnaar – april 2024

Ontwikkeling en ondersteuning – april, mei, juni

Lancering en presentatie app – juni 2024

Nederlanders willen een open bestuurscultuur. Die open cultuur draagt bij aan meer vertrouwen in de politiek. Nederland gaat deze maand naar de stembus voor een nieuwe Tweede Kamer en daarmee een nieuwe regering. Dat is een uitgelezen kans om een open overheid dichterbij te brengen: door goed te kiezen.

Daarover heeft Open State directeur Serv Wiemers een opinieartikel geschreven in de Volkskrant van 1 november. Nederland doet het momenteel niet goed op het gebied van open overheid, maar politieke partijen hebben het thema ontdekt – en deels omarmd.

Pieter Omtzigt en zijn NSC maken een groot punt van verbetering van bestuur en herstel van vertrouwen. Dat is een stap in de goede richting, maar wat moet er behalve een politieke mentaliteitsverandering nog meer gebeuren?

Daarvoor heeft Open State Foundation de Open overheid kieswijzer 2023 ontwikkeld. We hebben gekeken naar de verkiezingsprogramma’s van de grootste partijen en ons gericht op drie onderwerpen die een open overheid concreet maken:

1. maak de nieuwe Wet open overheid (Woo) effectief door actieve openbaarmaking en snelle openbaarmaking op verzoek,
2. maak lobbyen transparant met een lobbyregister,
3. geef burgers echt inzicht in de algoritmen die de overheid gebruikt.

De vertrouwenscrisis is diep, maar er is ook een uitweg: transparant bestuur. Voor die openheid is wel politieke moed nodig – en een duidelijke koerswijziging. Aan de partijprogramma’s te zien is dat laatste mogelijk. Kijk zelf en kies open!

Beweeg je muis over of tik op een cel voor toelichting.

• “Algoritmen worden gecontroleerd op transparantie, discriminatie en willekeur. Het gebruik van algoritmen in de publieke en private sector moet transparant zijn.” (p. 79)
• “Nederland moet zich daarom internationaal inzetten om afspraken te maken over het gebruik van AI door bedrijven en overheid. Gecombineerd met deze internationale afspraken is het van belang om de kennis over de kansen en gevaren van AI binnen de overheid uit te breiden.” (p. 41)

Oordeel

• Oranje, want de VVD pleit hier voor transparant gebruik van algoritmen, maar stelt geen concrete maatregelen voor, zoals het optimaliseren van het algoritmeregister. Ook noemt de VVD het belang van kennis over AI binnen de overheid, maar doet wederom geen concrete voorstellen om deze kennis te vergroten.

“>  Volt Verkiezingsprogramma

• “Gesprekken en andere communicatie van bewindspersonen op overheidsapparaten (telefoons en computers) moeten automatisch worden opgeslagen. Chatverkeer moet makkelijk doorzoekbaar zijn, op basis van Europese (strikte) privacystandaarden en andere wettelijke belangen. De Noorse praktijk is hierin het voorbeeld.” (p. 113)

Oordeel

• Groen. Het overgrote deel van overheidscommunicatie vindt digitaal plaats, via chat of e-mail. Deze chats geven veel inzicht in de afwegingen en keuzes die ambtenaren en bestuurders maken in het vormgeven van beleid. Daarom is het belangrijk dat deze automatisch opgeslagen worden, zodat ze vervolgens makkelijk openbaar gemaakt kunnen worden. Ook helpt het automatisch opslaan van deze berichten bij het sneller beantwoorden van Woo-verzoeken.

“>  Verkiezingsprogramma

• “We voeren een lobbyverbod met afkoelperiode in voor uit dienst getreden topambtenaren en bewindspersonen. Het is niet integer voor oud-bewindspersonen en -topambtenaren om te lobbyen op de oude werkplek.” (p. 113)
• “De regels op het gebied van lobby, transparantie en integriteit moeten op iedere bestuurslaag in heel Nederland zo veel mogelijk gelijk worden getrokken. De toegang tot de macht mag voor lobbyisten op de ene plek niet veel laagdrempeliger zijn dan op de andere plek. Zo zorgen we voor een rechtvaardige toegang tot de macht voor iedereen.”
• “We starten met een verplicht register voor belangenvertegenwoordiging (lobbyregister) voor de overheid en het parlement. In dit register wordt door de overheid bijgehouden wie op welk moment toegang heeft tot welk besluitvormingsproces en wat het onderwerp van gesprek is geweest. Beleidsvoorstellen moeten een paragraaf bevatten waaruit duidelijk wordt welke keuzes op basis daarvan zijn gemaakt. Het register moet gemakkelijk toegankelijk, openbaar en online doorzoekbaar zijn.” (p. 112)

Oordeel

• Groen, want Volt stelt concrete maatregelen voor om transparantie en integriteit rondom belangenbehartiging in de politiek en het bestuur te bevorderen. Zo stelt Volt een afkoelperiode voor voor zowel bewindspersonen als topambtenaren en een lobbyregister waarin wordt bijgehouden welke partijen waarover hebben gesproken met bestuurders.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Iedereen moet inzage kunnen hebben in de informatie en algoritmes die door de overheid gebruikt worden. Daarvoor is het van belang dat we zo snel mogelijk overschakelen naar open standaarden en een verplicht algoritmeregister invoeren.” (p. 117)
• “AI en algoritmen die door de overheid en in de uitvoering gebruikt worden om beslissingen te nemen die invloed hebben op mensen, moeten verplicht getoetst worden aan grondrechten en ethische kaders.” (p. 117)

Oordeel

• Groen, want wederom stelt Volt hier concrete maatregelen voor om de transparantie rondom algoritmegebruik van overheidsinstanties te bevorderen, namelijk een verplicht algoritmeregister.

“>  D66     Verkiezingsprogramma

• “Voor alle algoritmes die de overheid gebruikt, maken we de mensenrechtentoets op algoritmes verplicht vóór gebruik. Bij gebruik van algoritmes is een regelmatige toets op vooroordelen nodig. Ook registratie in het Algoritmeregister van de algoritmes die de overheid inzet, wordt verplicht.” (p. 119)

Oordeel

• Groen, want D66 stelt hier een concrete maatregel voor dat inzicht in algoritmegebruik door de overheid moet vergroten; een verplicht algoritmeregister.

“>  GL-PvdA Verkiezingsprogramma

• “Alle overheidscommunicatie, informatie van organisaties die een overheidstaak vervullen, informatie die wordt gefinancierd met publiek geld en het (digitale) betalingsverkeer zijn breed toegankelijk voor mensen met een beperking of worden dat gemaakt.” (p. 43)

Oordeel

• Oranje. GroenLinks-PvdA noemt hier een belangrijk aspect van toegankelijke overheidsinformatie, namelijk dat het ook toegankelijk is voor mensen met een beperking. Toch wordt niet concreet gemaakt hoe deze informatie dan toegankelijk moet worden gemaakt.

“>  Verkiezingsprogramma

• “We volgen de adviezen van het Europese anticorruptie-orgaan GRECO op, zodat Nederland een voorloper in integriteit wordt.” (p. 39)
• “We stellen scherpe regels op over het schenken aan politieke partijen: maximaal € 20.000 per persoon per jaar, bedragen boven de € 1.000 worden openbaar gemaakt en zijn te herleiden tot een persoon. Schenkingen via een bedrijf of een stichting verbieden we. Bij politieke advertenties of advertenties die het publieke debat beïnvloeden is voortaan zichtbaar wie de betaler is.” (p. 39)
• “Het college Rechtspositie Politieke Ambtsdragers breiden we uit tot een onafhankelijke autoriteit die actief gaat handhaven op de naleving van de integriteitsregels en gedragscodes.” (p. 39)
• “Er komt een lobbyregister voor de Rijksoverheid waarin ambtenaren en politici vermelden met welke belangenorganisaties over welke onderwerpen contact is geweest voor het maken van beleid.” (p. 39)
• “In de eerste twee jaar dat bewindspersonen, Kamerleden en topambtenaren een nieuwe baan aanvaarden toetst het College Rechtspositie Politieke Ambtsdragers of er geen sprake is van belangenverstrengeling.” (p. 39)

Oordeel

• Groen, want GroenLinks-PvdA stellen een aantal concrete maatregelen voor om lobbytransparantie te bevorderen, zoals duidelijke regels rondom schenkingen, een lobbyregister, en de uitbreiding van het onafhankelijk College Rechtspositie Politieke Ambtdragers.

“>  Verkiezingsprogramma

• “We werken het nationale algoritmeregister, waarin alle algoritmen staan die overheden gebruiken, zo snel mogelijk bij.” (p. 41)
• “AI-systemen moeten veilig en transparant zijn, de mensenrechten respecteren, menselijke controle waarborgen en zo zuinig mogelijk omspringen met energie en grondstoffen.”

Oordeel

• Oranje, want GroenLinks-PvdA spreekt zich uit voor transparant gebruik van algoritmen, maar het ‘zo snel mogelijk bijwerken van het algoritmeregister’ geeft geen concrete handvatten. Wanneer is het register bijgewerkt? Wanneer alle overheidsinstanties die dat willen al hun algoritmen hebben gepubliceerd? Wanneer alle informatievelden ingevuld worden door overheidsinstanties?

“>  NSC Verkiezingsprogramma

• “Ook de sancties in en het toezicht op de Wet open overheid (Woo) worden aangescherpt.” (p. 10)
• “De minister-president, oftewel de minister van Algemene Zaken, wordt eindverantwoordelijk voor het borgen van de grondrechten en de democratische rechtsstaat, waaronder de uitvoering van de Wet open overheid en de zorg voor naleving van wetten door de overheid zelf. Wanneer de overheid zich niet aan deze wet houdt, wordt hij of zij hiervoor verantwoordelijk gehouden.” (p. 10)

Oordeel

• Oranje: ‘aanscherpen van sancties in en toezicht op’ is niet concreet genoeg. NSC pleit voor scherpere sancties voor overheden wanneer ze de Woo niet toereikend uitvoeren, evenals een vorm van toezicht om de uitvoering van de Woo door overheden te controleren. De specifieke invulling van sancties en toezicht wordt niet genoemd.

“>  Verkiezingsprogramma

• “De Nederlandse politiek scoort slecht in de internationale vergelijking op integriteitsnormen. We voeren de aanbevelingen van Raad van Europa (GRECO) uit door de initiatiefnota die is opgesteld samen met VOLT om te zetten in wet- en regelgeving. Zo komt er een draaideurverbod, een afkoelperiode voor ministers en een lobbyregister.” (p. 9)

Oordeel

• Groen, want NSC maakt verbetering van lobbytransparantie concreet door een draaideurverbod, afkoelperiode en lobbyregister in te voeren.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Algoritmes worden steeds vaker ingezet als een zogenaamd objectieve manier van besluitvorming. Maar modellen worden door mensen geprogrammeerd met aannames en ‘getraind’ met data. Als modellen worden gebruikt om besluiten te nemen en beleid te maken, moeten deze achterliggende data en aannames transparant zijn. Er komt een wetenschappelijke standaard over wanneer modellen gebruikt kunnen worden voor beleid en wanneer niet.” (p. 9)
• “Het huidige Algoritmeregister moet beter worden ingevuld; veel registraties bevatten nu geen zinvolle informatie over de werking van algoritmen. Algoritmen ten behoeve van de handhaving worden niet van het register uitgezonderd.” (p. 62)

Oordeel

• Groen, want NSC doet concrete voorstellen voor algoritmetransparantie; een landelijke standaard, verbetering van de informatiekwaliteit van het algoritmeregister en het includeren van handhavingsalgoritmen.

“>  PVV       CDA   Verkiezingsprogramma

• “We willen een lobbyverbod voor oud-ministers en een herziening van het integriteitsbeleid voor ambtenaren, bestuurders en volksvertegenwoordigers.” (12.18.3., p. 90)

Oordeel

• Groen, want lobbyverbod en nieuw integriteitsbeleid als acties voor meer lobbytransparantie. ‘Herziening van het integriteitsbeleid’ had verder uitgewerkt kunnen worden.

“>  Verkiezingsprogramma

• “De rechtsbescherming voor burgers bij geautomatiseerde besluitvorming door de overheid wordt versterkt via een recht op inzicht in de gegevens en de algoritmes die de overheid gebruikt. Het beroep tegen dit soort besluiten en de toetsbaarheid van onderliggende algoritmes wordt vereenvoudigd.” (p. 89)

Oordeel

• Oranje, want er worden geen concrete maatregelen genoemd. Hoe gaat het ‘recht op inzicht’ eruit zien? Hoe wordt het beroep vereenvoudigd? Ook wordt er niet gepleit voor een algoritmeregister.

“>  SP Verkiezingsprogramma

• “Alle documenten van de overheid worden openbaar gemaakt, tenzij er een uitzonderlijke reden is om het geheim te houden. De Wet open overheid wordt binnen de vastgestelde normen uitgevoerd, zodat burgers en journalisten de overheid goed kunnen controleren.” (p. 11)

Oordeel

• Groen, want ‘open, tenzij’.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Ministers en andere bestuurders moeten openheid geven over al hun contacten met lobbyisten.” (p. 11)

Oordeel

• Groen, want SP pleit voor transparantie rondom lobby. Ook al wordt hier niet expliciet een lobbyregister genoemd, uit de praktijk blijkt dat de SP inzet op een verplicht lobbyregister.

“>    FVD       PvdD Verkiezingsprogramma

• “In principe is alle overheidsinformatie openbaar, toegankelijk en digitaal beschikbaar. De overheid is uiterst terughoudend bij het opleggen van vertrouwelijkheid of geheimhouding. Onderzoeksjournalisten en kritische burgers worden niet langer tegengewerkt maar geholpen om de overheid te controleren. De Wet open overheid (Woo) wordt strikt nageleefd. Dat betekent dat informatie sneller beschikbaar komt en minder informatie mag worden weggelakt.” (p. 100)

Oordeel

• Groen. De Partij voor de Dieren pleit voor het principe ‘open, tenzij’, het sneller beantwoorden van Woo-verzoeken en het terughoudend zijn met informatie lakken.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Op alle niveaus van bestuur en volksvertegenwoordiging komt een openbaar lobbyregister. Bestuursstukken zoals wetsvoorstellen en beleidsmaatregelen vermelden welke invloed lobbyisten op de voorstellen hebben gehad. Een onafhankelijke autoriteit houdt toezicht op de integriteit van lobbyisten en politici.” (p. 100)
• “Aanmelding in het lobbyregister wordt verplicht voor alle EU-instellingen. Zo worden alle contacten met belangenbehartigers tijdens totstandkoming van beleid inzichtelijk. De registratie wordt strikt gehandhaafd en de ingevoerde gegevens worden gecontroleerd. Dienstreizen door parlementariërs worden altijd betaald uit eigen budget, zonder financiële vergoeding door derde partijen.” (p. 111)

Oordeel

• Groen, concrete voorstellen zoals lobbyparagraaf, onafhankelijke autoriteit, lobbyregister.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Zelflerende systemen, waarbij computers besluiten nemen over mensen zonder menselijke inmenging, worden aan streng ethisch en privacytoezicht onderworpen. Ook wordt erop gelet of deze systemen discriminatoire besluiten nemen. De overheid gebruikt geen ‘black box’- algoritmes.” (p. 104)
• “Er komt een sterkere en openbare controle op het functioneren van de veiligheidsdiensten. Daarnaast moet duidelijk worden hoe de privacy van mensen gewaarborgd is in de algoritmes die de diensten gebruiken. Ook moet worden aangetoond dat de inzet van deze algoritmes niet leidt tot etnisch profileren.” (p. 105)

Oordeel

• Oranje. Het is goed dat de overheid geen ‘black-box’-algoritmes zal gebruiken, en dat er sterkere controle komt op de veiligheidsdiensten. Maar hoe de PvdD dit concreet voor elkaar wil krijgen wordt niet duidelijk.

“>  CU Verkiezingsprogramma

• “Verder moeten Europese Wob-verzoeken sneller worden behandeld en moet het bereik worden uitgebreid naar onder meer SMS- en Whatsappverkeer.”

Oordeel

• Oranje, alleen maar over EU en niet over NL.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Een transparante Unie is een voorwaarde voor draagvlak en duurzame acceptatie van Europese besluiten. Dit vraagt een beter lobbyregister en meer transparantie over de onderhandelingen tussen Europees Parlement en de Raad, bijvoorbeeld over agenda’s en deelnemers van onderhandelingen.”

Oordeel

• Oranje, want alleen maar over EU en niet over NL.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Er komen strenge regels over de kwaliteit en het type data dat gebruikt mag worden voor de training van automatisch gegenereerde beslismodellen. Training van modellen op generieke kenmerken (zonder oorzakelijk verband met NIEUWE VERBONDENHEID 101 de voorspelde waarde) wordt verboden. Organisaties die algoritmes gebruiken moeten inzichtelijk maken welke data gebruikt is om de algoritmes te trainen en welke afwegingen zijn gemaakt om discriminatie en ongelijke behandeling te voorkomen.”

Oordeel

• Dit standpunt valt onder het kopje ‘de digitale rechtsstaat’, en heeft dus betrekking op het gebruik van algoritmen door overheidsorganisaties. De ChristenUnie biedt hier een aantal concrete maatregelen: scherpere regels, training van modellen en overheidsorganisaties moeten inzichtelijk maken hoe ze algoritmen gebruiken. Deze concrete standpunten pleiten voor meer transparantie rondom algoritmen, ook al wordt een algoritmeregister niet concreet genoemd.

“>  BBB Verkiezingsprogramma

• “De overheid moet haar eigen wetten ook respecteren, dus ook transparantie geven in het kader van de Wet Open Overheid (WOO). Als de rechter oordeelt dat aan een WOO-verzoek moet worden voldaan, dan voert de overheid dit uit.”

Oordeel

• Groen, want BBB pleit voor het adequaat uitvoeren van de Woo.

“>  Verkiezingsprogramma

• “Nederlanders moeten beter kunnen begrijpen hoe de politiek hun belangen behartigt. We maken het beleids- en parlementair proces meer inzichtelijk voor burgers, zodat burgers ook zelf hun belangen beter kunnen (laten) behartigen.”

Oordeel

• Oranje. BBB pleit voor meer inzicht in het beleidsproces, maar stelt niet concreet een lobbyregister voor.

“>  Verkiezingsprogramma

• “AI biedt ontzettend veel kansen maar ook risico’s. Transparantie staat bij deze dan ook altijd voorop.”

Oordeel

• Oranje. Transparantie is inderdaad belangrijk, maar hoe wil de BBB dat uitvoeren?

“> 

Legenda:

• Grijs: de partij neemt geen standpunt in over dit onderwerp
• Rood: het standpunt van de partij op dit onderwerp is niet bevorderlijk voor overheidstransparantie
• Oranje: het standpunt van de partij lijkt bevorderlijk voor overheidstransparantie, maar is niet concreet genoeg.
• Groen: het standpunt van de partij op dit onderwerp is wel bevorderlijk voor overheidstransparantie

A fifth round of the trilogue negotiations on the Artificial Intelligence (AI) Act is scheduled for October 24, 2023. Together with Creative Commons, the Creative Commons Italy Chapter, and Centrum Cyfrowe, COMMUNIA, in a statement, calls on the co-legislators to take a holistic approach on AI transparency and agree on proportionate solutions.

As discussed in greater detail in our Policy Paper #15, COMMUNIA deems it essential that the flexibilities for text-and-data mining enshrined in Articles 3 and 4 of the Copyright in the Digital Single Market Directive are upheld. For this approach to work in practice, we welcome practical initiatives for greater transparency around AI training data to understand whether opt-outs are being respected.

The full statement is provided below:

The undersigned are civil society organizations advocating in the public interest, and representing  knowledge users and creative communities.

We are encouraged that the Spanish Presidency is considering how to tailor its approach to foundation models more carefully, including an emphasis on transparency. We reiterate that copyright is not the only prism through which reporting and transparency requirements should be seen in the AI Act.

Greater openness and transparency in the development of AI models can serve the public interest and facilitate better sharing by building trust among creators and users. As such, we generally support more transparency around the training data for regulated AI systems, and not only on training data that is protected by copyright.

We also believe that the existing copyright flexibilities for the use of copyrighted materials as training data must be upheld. The 2019 Directive on Copyright in the Digital Single Market and specifically its provisions on text-and-data mining exceptions for scientific research purposes and for general purposes provide a suitable framework for AI training. They offer legal certainty and strike the right balance between the rights of rightsholders and the freedoms necessary to stimulate scientific research and further creativity and innovation.

We support a proportionate, realistic, and practical approach to meeting the transparency obligation, which would put less onerous burdens on smaller players including non-commercial players and SMEs, as well as models developed using FOSS, in order not to stifle innovation in AI development. Too burdensome an obligation on such players may create significant barriers to innovation and drive market concentration, leading the development of AI to only occur within a small number of large, well-resourced commercial operators.

We welcome the proposal to require AI developers to disclose the copyright compliance policies followed during the training of regulated AI systems. We are still concerned with the lack of clarity on the scope and content of the obligation to provide a detailed summary of the training data. AI developers should not be expected to literally list out every item in the training content. We maintain that such level of detail is not practical, nor is it necessary for implementing opt-outs and assessing compliance with the general purpose text-and-data mining exception. We would welcome further clarification by the co-legislators on this obligation. In addition, an independent and accountable entity, such as the foreseen AI Office, should develop processes to implement it.

• Centrum Cyfrowe
• COMMUNIA
• Creative Commons
• Creative Commons Italy Chapter

The post Statement on Transparency in the AI Act appeared first on COMMUNIA Association.

Standplaats: Amsterdam (Marineterrein)

Open State Foundation is een non-profit organisatie die zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld tot de belangrijkste aanjager van digitale transparantie in Nederland. Open State Foundation bevordert het publiceren en hergebruik van open data, bijvoorbeeld in toepassingen die bijdragen aan de controleerbaarheid van de overheid. We werken samen met overheden, maatschappelijke organisaties, burgers en het bedrijfsleven aan een transparante samenleving. Zo bouwen we bijvoorbeeld platforms als OpenSpending.nl en WaarIsMijnStemlokaal.nl waarin data verzameld wordt, maar bieden we deze data ook via API’s aan en organiseren we hackathons en andere evenementen zodat anderen er mee aan de slag gaan.

Voor het invullen van deze functie staan wij open voor developers met verschillende ervaringsniveaus: van junior tot en met senior:

• Van een junior verwachten we in ieder geval dat er wat ervaring is met enkele van de onderstaande functie-eisen (dus bv. enkel backend) samen met de motivatie en leergierigheid om de andere eisen zich eigen te maken.
• Van een senior verwachten we meer/veel ervaring met alle eisen (full-stack + systeembeheer).

We zoeken een allround full-stack developer om te werken aan onze diverse projecten (zie ook onze GitHub). We hebben een klein developersteam en draaien de projecten op onze eigen servers; je bent daarom ook bekend met Linux (Ubuntu). Onze eigen code is voornamelijk open source en we maken veel gebruik van open source code van anderen.

Naast je technische vaardigheden heb je interesse in de missie van onze stichting en kijk je verder dan de techniek. De bèta’s in onze organisatie hebben interesse in alfa/gamma onderwerpen en vice versa. Je wilt meewerken aan een digitaal transparantere samenleving en meer en betere open (overheids)data. Ook niet-technische werkzaamheden op dit vlak liggen je, ook al zal dit maar een klein onderdeel vormen, zoals het meedenken over de hackathons die we organiseren.

Bekijk ook de video over de missie van onze organisatie en onze strategie 2021-2023.

Algemeen

• Je hebt WO werk- en denkniveau
• Bij voorkeur, ervaring en affiniteit met:
• Open data
• Open overheid en overheidstransparantie

Frontend

• Vereist: HTML, CSS, JS
• Bij voorkeur, ervaring met:
• Bootstrap
• D3 of andere visualisatietechnieken
• UX/UI
• Svelte(Kit) (of ervaring met andere moderne web frameworks)
• WordPress (onze meer tekstuele websites gebruiken WordPress met zelfgemaakte thema’s)

Backend

• Vereist: Python (of bedreven in een soortgelijke programmeertaal en de wil om Python te leren)
• Bij voorkeur, ervaring met:
• Elasticsearch
• Flask/Django
• API’s
• ETL
• SQL
• Git(Hub)
• Data (dit komt overal in terug, dus handig zijn met data is fijn)

Systeembeheer

• Vereist: Je hebt ervaring met Linux (Ubuntu) en de command line
• Bij voorkeur, ervaring met:
• Docker (Compose)
• Nginx
• Hosten van applicaties (zo draaien we onze eigen Nextcloud en Matomo)

We bieden je de kans om vorm te geven aan projecten van de belangrijkste aanjager van digitale transparantie in Nederland. Je komt terecht in een organisatie die op een dynamische en innovatieve wijze haar doelstellingen bereikt. We zijn op zoek naar 0,5-0,8 fte (20-32 uur per week) voor een salaris afhankelijk van ervaring en conform de non-profit sector (plus 8% vakantiegeld, jaarlijks uitgekeerd), een goede pensioenregeling en uitzicht op een vast contract.

That’s what we thought when we agreed to join the latest episode of the AI lab. podcast, fittingly titled “AI & the quest for transparency”.

Over the course of 20 minutes, Teresa walks the listeners through some of the key questions when it comes to the training of generative AI models and how it affects the text and data mining (TDM) exception laid down in Articles 3 and 4 of the EU Copyright Directive (see also our Policy Paper #15).

Disclaimer: Playback of the embedded video establishes a connection to YouTube and may lead to data being collected by and shared with third parties. Proceed only if you agree.

While the Directive clearly establishes the right to mine online content and use it to train machine learning algorithms, this right hinges on the possibility for rightsholders to opt out their works if the activity takes place in a commercial context. A key issue we are currently seeing is that there is a lack of transparency around the training of generative AI models, which makes it impossible to tell whether such opt-outs are being respected or not.

In the discussion, Teresa highlighted the need for more transparency regarding opt-outs but also across the copyright ecosystem as a whole. COMMUNIA has long advocated for the creation of a database of copyrighted works, which would contribute to managing the system of opt-outs.

The discussion ended with a call upon the European Commission to provide guidance and lead technical discussions towards establishing a clear, reliable and transparent framework for opt-outs for TDM (see also Open Future’s recent policy brief on this issue). Only through dialogue between the concerned stakeholders, led by an independent third party, will we be able to establish best practices that uphold Articles 3 and 4 of the Copyright Directive while providing a fair and balanced framework for the training of machine learning models.

The post We need to talk about AI and transparency! appeared first on COMMUNIA Association.

Open State Foundation is op zoek naar vrijwilligers die willen helpen met het verzamelen van data rondom de verkiezingen. Het gaat om het project: Waarismijnstemlokaal.nl – deze website heeft een overzicht van alle stembureau’s in Nederland. Wil je je steentje bijdragen aan de Tweede Kamerverkiezingen 2023? En de kiezer goed informeren waar je allemaal kan stemmen? Word een (betaalde) vrijwilliger! We kunnen je hulp in de week van 6-10 november goed gebruiken.

Op www.waarismijnstemlokaal.nl kunnen kiezers tijdens de verkiezingen het dichtstbijzijnde stemlokaal in de buurt opzoeken. Deze tool is 1,25 miljoen keer gebruikt bij de gemeenteraadsverkiezingen vorig jaar. Waarom doen we dit? Het gebruiksvriendelijk publiceren van deze informatie draagt bij aan toegankelijke verkiezingen en helpt de kiezer juist in tijden van corona gemakkelijk de weg naar het stemlokaal te vinden. Daarnaast is de gehele dataset gepubliceerd als open data: dit stimuleert hergebruik van de data en levert interessante nieuwsverhalen op.

Het verzamelen van de stembureau-data doen we al sinds de verkiezingen in 2017, samen met het ministerie van BZK en VNG realisatie. En ook dit jaar gaan we weer aan de slag met het uploaden en vindbaar maken van alle stembureaus in Nederland op www.waarismijnstemlokaal.nl. Toch verandert de stembureau data voor elke verkiezingen weer, of zijn er gemeenten die deze data niet zelf hebben aangeleverd. Hierdoor vullen we de ontbrekende informatie over stembureaus zelf aan, en kunnen we de hulp van vrijwilligers hierbij goed gebruiken.

• Wat vragen we van jou? Dat je ons wilt helpen met het aanvullen van de stembureaus uit de gemeenten die op dat moment nog ontbreken. Hierover krijg je uiteraard nog aanvullende informatie en instructies.
• Wanneer gaat dit gebeuren? We hebben in de periode van 6 november tot en met 10 november 2023 tijd ingepland om de data te gaan verzamelen. We zoeken hulp voor 2-4 dagen in deze periode. Het is mogelijk om twee volle dagen te helpen, maar ook 3 kortere dagen, wat jou beter uitkomt! Dit is handwerk en doen we vanuit ons kantoor op het Marineterrein in Amsterdam, maar een dag online aansluiten is ook mogelijk.
• Hoe gaan we te werk? Aan het begin van de dag zullen we een korte instructie geven over hoe we te werk gaan. Twee werknemers van Open State zullen ook met de data aan de slag gaan en de begeleiding verzorgen. We zitten met alle vrijwilligers in één ruimte zodat we elkaar kunnen helpen. Ook zal er een lunch aanwezig zijn. Mocht je meerdere dagen helpen en een tweede dag  vanuit huis willen doen, dan is dit ook mogelijk.
• Wat krijg jij er voor terug? Voor het meewerken tijdens 2-4 dagen kunnen wij een vrijwilligersvergoeding van €120 aanbieden, op basis van inzetbaarheid. Dit gebeurt op basis van een vrijwilligersovereenkomst.
• Geïnteresseerd? Aanmelden kan via stemlokaal@openstate.eu. Ook voor verdere vragen kun je daar terecht. Na aanmelding en ondertekening van de vrijwilligersovereenkomst volgt de handleiding met gedetailleerde instructies.

Neem gerust een kijkje op www.waarismijnstemlokaal.nl als je meer wilt weten over het project.

In April of this year we published our Policy Paper #15 on using copyrighted works for teaching the machine which deals with the copyright policy implications of using copyrighted works for machine learning (ML) training. The paper highlights that the current European copyright framework provides a well-balanced framework for such uses in the form of the text and data mining exceptions in Articles 3 & 4 of the Copyright Directive.

In their new Policy brief on defining best practices for opting out of ML training published today, our member Open Future takes a closer look at a key element of the text and data mining exception: The rights reservation mechanism foreseen in Article 4(3) of the Directive, which allows authors and other rights holders to opt out of their works being used to train (generative) ML models.

The policy brief highlights that there are still many open questions relating to the implementation of the opt out mechanism. That is, how the machine-readable reservation of rights under Article 4 will work in practice. One of the key issues in this context is the fact that currently there are no generally accepted standards or protocols for the machine-readable expression of the reservation. The authors of the policy brief provide an overview of existing initiatives to provide standardized opt-outs which include initiatives by Adobe and a publisher-led W3C community working group, as well as the artist-led project Spawning, which provides an API that aggregates various opt-out systems. In addition, they highlight a number of proprietary initiatives from model developers, including Google and OpenAI.

According to the policy brief, one of the key problems facing creators and other rights holders who wish to opt out of ML training is that it is unclear whether and how their intentions to opt-out will be respected by ML model developers. According to the authors of the policy brief, this is deeply problematic and risks undermining the legal framework put in place by the 2019 Copyright Directive:

Continued lack of clarity on how to make use of the opt-out from Article 4 of the CDSM Directive creates the risk that the balanced regulatory approach adopted by the EU in 2019 might fail in practice, which would likely lead to a reopening of substantive copyright legislation during the next mandate. Given the length of EU legislative processes, this would prolong the status quo and, as a result, fail to provide protection for creators and other rightholders in the immediate future.

It seems clear that this scenario should be avoided, both in the interest of creators, who need to have meaningful tools to enforce their rights vis-à-vis commercial ML companies, and in order to preserve the hard-won compromise reflected in the TDM exceptions.

In line with this, the Open Future policy brief calls on the European Commission to “provide guidance on how to express machine-readable rights reservations”. According to the brief, the Commission needs to step in and “publicly identify data sources, protocols and standards that allow authors and rightholders to express a machine-readable rights reservation in accordance with Article 4(3) CDSM”. This guidance would provide important clarity about the availability of freely usable methods of reservation and certainty as to their functionality.

According to the authors, such an intervention would allow the Commission to support creators and other rightholders seeking means to opt out of ML training, while at the same time providing “more certainty to ML developers seeking to understand what constitutes best efforts to comply with their obligations under Article 4(3) of the CDSM Directive.

The Open Future policy identifies an important shortcoming in the existing EU approach to the use of copyrighted works for ML training. Without clear guidelines for standardized machine-readable rights reservations, the opt-out mechanism foreseen in Article 4 is unlikely to work in practice. While there are a number of existing standards, the fragmentation of this system causes tremendous uncertainty for creators.

As Open Future points out, it is up to the Commission, which is responsible for ensuring the proper implementation of the Directive’s provisions, to intervene in this area and provide initial clarity to all stakeholders. In the longer term, it would be ideal to see the emergence of an open standard that is maintained independently of any direct stakeholders. Such an effort should not be limited to aggregating opt-outs, but should also be designed to ensure that works in the public domain or made available under licenses that allow and/or encourage reuse are clearly identified as such (In line with our Policy Recommendation #20).

The post Defining best practices for opting out of ML training – time to act appeared first on COMMUNIA Association.

Last week Germany’s highest court, the Bundesgerichtshof (BGH), for the 2nd time in less than a decade referred questions related to the Metall auf Metall case to the European Court of Justice. This time the BGH is asking the CJEU to explain the concept of pastiche so that it can determine if the use of a 2 second sample of Kraftwerks 1977 song Metall auf Metall in Sabrina Setlur’s 1997 song Nur Mir qualifies as such.

Last week’s referral is the newest development in the legal saga that started in 1999, when Kraftwerk sued Setlur‘s producer Moses Pelham for the unauthorized use of the sample, and that has seen Germany’s highest court deal with the matter for the fifth time already. In response to the previous referral, the CJEU had established that the use of the sample was legal under Germany’s pre-2002 copyright rules but that it was infringing under the post-2002 copyright rules (that implemented the 2001 Copyright in the Information Society Directive). This conclusion was largely based on the finding that following the adoption of the 2001 Copyright in the Information Society (InfoSoc) directive, the concept of free use (“Freie Benutzung”) in German copyright law was against EU law.

The new referral arises from the fact that, as part of its 2021 Copyright revision and in order to bring German copyright law into compliance with the EU directives, Germany had removed the free use provision and at the same time introduced a new exception for the purpose of Caricature, Parody and Pastiche (§ 51a UrhG). The Hamburg Court of Appeals, to which the BGH had returned the case for a final determination, has subsequently ruled that after the introduction of the new exception in 2021 the use of the sample was in fact legal again as it constituted a use for the purpose of pastiche.

This decision has since been appealed by Kraftwerk, which is how the case came back to the BGH for another round and in the context of this appeal the BGH has now again asked the CJEU for guidance, this time on the meaning of the the term Pastiche in Article 5(3)(k) of the 2001 InfoSoc Directive from which the German exception is derived. This means that this time around the CJEU’s ruling in the case will have much wider implications than for German copyright law alone. It is very likely to determine the EU legal regime for sampling.

The referral to the BGH contains two separate questions which are described in the court’s press release (the text of the actual decision which contains the questions has still to be released by the BGH). According to the press release (translation ours)…

… the question first arises as to whether the restriction on use for the purpose of pastiche within the meaning of Article 5(3)(k) of Directive 2001/29/EC is a catch-all provision at least for an artistic treatment of a pre-existing work or other subject matter, including sampling, and whether restrictive criteria such as the requirement of humour, imitation of style or homage apply to the concept of pastiche.

The idea that uses for the purpose of pastiche serve as a sort of exception of last resort to safeguard artistic freedom is a welcome one, as it would protect freedom to create at the EU level, as we recommend in our Policy Recommendation #7. Considering that the pastiche exception is already mandatory in the EU, a positive answer to the first part of that question by the CJEU would ensure an harmonized protection of freedom of artistic expression at the EU level.

The CJEU has been suggesting for a while now that the principles enshrined in the EU Charter of Fundamental Rights are already fully internalized by EU copyright law, namely through the existing list of EU exceptions. As we have noted in our Policy Paper #14 on fundamental rights as a limit to copyright during emergencies, that is not necessarily the case, as the existing exceptions do not appear to have exhausted all the fundamental rights considerations that are imposed by the Charter, and on the other hand not all of those balancing mechanisms have yet found full expression in the national laws of the EU Member States.

With this referral, however, the court will have the opportunity to analyze whether the EU copyright law is sufficiently taking into account artistic freedom considerations. In our view, an interpretation of the pastiche exception in light of that fundamental freedom should lead the Court to provide a broad scope that covers all forms of artistic treatment protected by the Charter.

In the press release the BGH expresses a very similar concern noting the inherent conflict between the rigid EU copyright system and the freedom of (artistic) expression:

The pastiche exception could be understood as a general exception for artistic freedom, which is necessary because the necessary scope of artistic freedom cannot be safeguarded in all cases by the immanent limitation of the scope of protection of exploitation rights to uses of works and performances in a recognisable form and the other exceptions such as, in particular, parody, caricature and quotation.

This understanding of the Pastiche exception would also align with the intent of the German legislator when introducing it in 2021. In his 2022 study on the Pastice Exception conducted for the Gesellschaft für Freiheitsrechte, Till Kreutzer notes that

The German legislator has deliberately phrased the pastiche term in an open manner. It is clearly stated in the legislative materials that sec. 51a UrhG is intended to have a broad and dynamic scope of application. The pastiche exception serves to legitimize common cultural and communication practices on the internet, especially user-generated content and communication in social networks. It is supposed to be applied to remixes, memes, GIFs, mashups, fan art, fan fiction and sampling, among others.

In the context of this study Kreutzer proposes the following “copyright-specific definition” of pastiche and concludes that the concept covers the practice of sampling:

A pastiche is a distinct cultural and/or communicative artifact that borrows from and recognizably adopts the individual creative elements of published third-party works.

It will be interesting to see how the CJEU will approach the same task. In this context the second question formulated by the BGH is slightly more troubling. Here the BGH wants to know …

… whether the use “for the purpose” of a pastiche within the meaning of Article 5(3)(k) of Directive 2001/29/EC requires a finding of an intention on the part of the user to use an object of copyright protection for the purpose of a pastiche or whether the recognisability of its character as a pastiche is sufficient for someone who is aware of the copyright object referred to and who has the intellectual understanding required to perceive the pastiche.

Taking into account the facts of the Metall auf Metall case this question does not make much sense. In 1997, when Nur Mir was recorded, the concept of pastiche did not exist in German copyright law (and neither did the InfoSoc directive which introduced the concept at the EU level). This makes it pretty much impossible for the record producers to have had the intention to use the snippet from Metall of Metall for the purpose of pastiche — a purpose that according the the BGH itself still need to be defined by the CJEU.

For the reasons of legal certainty alone the CJEU should reject the intention requirement and base any definition on the characteristics of the use alone, as suggested in the above quoted definition developed by Kreutzer.

In any case the new BGH referral is a very welcome development in the Metall auf Metall saga. It provides the CJEU with the much needed opportunity to clarify this important concept that played a major role in the recent discussions about Article 17 CDSM Directive. In order to secure a majority for the directive, the EU legislator made the pastiche exception mandatory in an effort to safeguard transformative uses of copyrighted works on user generated content platforms.

It would only be fitting that the final legacy of Kraftwerk‘s narrow-minded attempt to weaponize copyright to limit the creative expression of a subsequent generation of artists would almost three decades later result in a broad conceptualisation of pastiche as safeguarding artistic expression across the EU.

The post Do 90s rappers dream of electric pastiche? appeared first on COMMUNIA Association.