Bibliografie

Het hevigst trof hem het gebrek aan openbaarheid van informatie. ‘Dat valt het meeste op. Daarmee hangt samen: ‘accountability’, het afleggen door het openbaar bestuur van verantwoording. Dat is nauwelijks gebeurd. De meeste rapporten zijn niet openbaar gemaakt. Bewindspersonen volstonden ermee de uitkomsten naar de Tweede Kamer te sturen. Maar hoe kun je een minister ergens op aanspreken als de onderliggende informatie wordt achtergehouden? Er was nauwelijks democratische controle. Omdat bewindspersonen actieve informatievoorziening weinig serieus namen, maar ook omdat Kamerleden niet om meer informatie vroegen.’ Media hadden van Böhre ook wel alerter mogen zijn.  (Binnenlands Bestuur 29/10/2010)