Nieuws (via RSS)

… Zo bevat de plattegrond van elk systeem: de namen van de data en de door gegevensuitwisseling gevoede verbindingen met andere systemen. Het is dus net een atlas. Je hebt systeem A voor je, je leest wat de functie is van systeem A, wat het behelst aan gegevens, je ziet dat het een verbinding onderhoudt met systeem B. Wil je daar meer van weten, dan zoek je in het boek alfabetisch naar systeem B. En daar lees je wat het specifieke nut van systeem B is. Je ziet onder andere dat systeem B een relatie onderhoudt met systeem C, D en E, maar ook met A als het goed is. Het is dezelfde verbinding. …...

Wie denkt dat kennis duur is, weet niet wat domheid kost - en ook niet wat onwetendheid aanricht.

I've spent some time convincing our management that it shouldn't think of what we're managing as 'records' or 'documents' or even 'content', but instead think of them as 'information assets'. It's easier to support the concept of funding the management of ASSETS than of RECORDS. And the reason they are retained isn't JUST because we are required to, but because the information they contain is an asset to our business.

Ik zie wat er staat, ik kan de woorden lezen, maar ik begrijp absoluut niet wat je bedoelt.

Een ‘functionaris’ die privacy als hinderpaal ziet zegt in feite dat de burger niet geïnformeerd hoeft te worden, geen recht op inzage heeft of zich een willekeurige verzameling van gegevens over zijn handel en wandel maar moet laten welgevallen. Wie privacybescherming op de helling wil zetten, moet maar uitleggen waarom hij geen last wil hebben van verantwoording van doel, effectiviteit en evenredigheid van overheidsmaatregelen.

Zolang journalisten niet naar deze uitleg vragen, kunnen bestuurders zich straffeloos achter privacy als hinderpaal blijven verschuilen.

1. Het bestuursorgaan vervult zijn taak zonder vooringenomenheid.
2. Het bestuursorgaan waakt ertegen dat tot het bestuursorgaan behorende of daarvoor werkzame personen die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, de besluitvorming beïnvloeden.

Picture a bunny. Why not? Spring is near, and Easter is only a month away. So, picture a bunny. You can cuddle it, watch its little nose twitch, listen to its heartbeat, even observe its behavior and follow it home. If you are one of those lucky creatures who speak bunny -- like computer programmers speak source code -- you can politely inquire where it's been, what it's seen and who it has spoken with."

[...]

"Picture that bunny, dead. Whacked. A poor dead bunny, handed over to the other side. No pulse. No heartbeat. You can't follow a dead bunny home. You can't talk to it, and it certainly can't talk back. That dead bunny is a TIFF, or "Tagged Image File Format," like a PDF. When the bunny is snuffed and the electronic data "TIFFed" -- i.e., printed out in hard copy and then re-scanned -- it becomes dead and frozen, rather than dynamic and searchable. What you see is what you get. The hidden information, the ability to search millions of pages of text for smoking gun language, and to peek at its living history, is lost. And your opponent has no way to recreate it. There is no way for him to resuscitate that bunny. Sure, he can take a DNA test of the dead bunny: convert the tiny elements of TIFF images -- the individual letters, like the Ts, As, Gs and Cs of a double helix -- into searchable text format through optical character recognition ("OCR"). But OCR does not solve the main problem: identification of the lifeblood, the living metadata of the bunny's life history (the who, what, where, when and why) that does not appear in the TIFFs.

Ongeacht de hoeveelheid werk is er geen tijd.

De rechtstaat wordt uitgehold en iedereen lijkt z’n schouders op te halen, omdat we bang zijn geworden voor terreur. Terwijl we juist zwichten voor terreur door die beginselen op te geven.

Het model is een kind van de wetenschap, terwijl de structuur (...) een dochter van de werkelijkheid zelf is.

Een register is een informatieobject van het type document.

Effective democratisation can always be measured by this essential criterion: the participation in and the access to the archive, its constitution, and its interpretation.

Being digital is different. We are not waiting on any invention. It is here. It is now. It is almost genetic in its nature, in that each generation will become more digital than the preceding one.

Het wezenlijke probleem van communicatie bestaat erin op één punt een boodschap, die werd gekozen op een ander punt, exact of bij benadering juist weer te geven. In de meeste gevallen hebben de boodschappen een zin.

Een kwaadwillig literair hulpmiddel om de groei van taal te beknotten en haar star en onbuigzaam te maken.

Where to start is the problem, because nothing begins when it begins and nothing’s over when it’s over, and everything needs a preface: a preface, a postscript, a chart of simultaneous events. History is a construct, she tells her students. Any point of entry is possible and all choices are arbitrary.

Citaat aangetroffen in:

Helen Morgan, How do I appraise thee? Let me count the ways: the archival imperative and the construct of appraisal. Australian Science Archives Project

.. Op mijn vraag of we toch niet nog een systeem vergeten hadden, luidde het antwoord  en een lijstje bevestigde dat  we alle systemen hadden gehad. Het duurde een paar dagen voor ik erachter kwam dat het systeern dat NAM's inkomsten, uitrekende en regelde... niet als een systeem werd beschouwd. Dat gebeurde 'met de hand'. Toos deed dat.

Zo kwam ik bij Toos. Een dame die het speldje van haar twintig jaar dienstverband op de revers droeg. Bril. Geblondeerd. En - 'natúúrlijk'   zeer bereid mij te vertellen hoe haar administratie werkte. In principe was die 'helemaal niet zo ingewikkeld': de NAM had maar één klant, de Gasunie. De Gasunie kreeg elke dag een rekening toegestuurd voor het geleverde gas. Wat 't misschien nog een beetje ingewikkeld maakte, was de formule: het tarief, de transferprijs, de olie  en zwavelnotering, de dollarkoers. 
Ze haalde van de plank een zwarte ringband (waarop ik knijpletters zag geplakt: GAS ADMINISTRATIE, wat me ontroerde) en ik kreeg de 'formules' onder ogen: juridische afspraken. Contracten.
Ze bladerde wat heen en weer om me alles zo'n beetje te laten zien. Maar geen systeem. Want de berekening deed ze met een calculator en de facturen typte ze zelf. 
'Het gaat om miljarden" legde ze uit. En nooit een fout dus. 
'Nee, dan had ik het wel gehoord', glimlachte ze en ze zette het boek met de knijpletters weer terug op de plank.
Een halfjaar later zou ze worden geautomatiseerd. Toen werd het een systeem. Kreeg ze een pc, leerde ze werken met Lotus' Spreadsheet, het kladblok van de computer.
.. ..

If whatever we do can be held against us years later, if all our impulsive comments are preserved, they can easily be combined into a composite picture of ourselves. Afraid how our words and actions may be perceived years later and taken out of context, the lack of forgetting may prompt us speak less freely and openly.

Zorgvuldige registraties op papier zijn overigens per definitie inhoudelijk niet minder functioneel dan ondergebracht in een geautomatiseerd systeem.

Vrijheid van interpretatie is een grondrecht van de archiefgebruiker; elk ontsluitingsbeleid zou dat grondrecht als uitgangspunt en toetsteen moeten nemen.

Als het controlemodel net zo ingewikkeld wordt als de te controleren werkelijkheid krijgt men te maken met de 'wraak van de complexiteit'.

As nightfall does not come all at once, neither does oppression. In both instances, there is a twilight when everything remains seemingly unchanged. And it is in such twilight that we all must be most aware of change in the air - however slight - lest we become unwitting victims of the darkness.

De mens die zich omringt met feiten, niet toestaat dat hij verrast wordt, geen flits van intuïtie kent, geen veronderstellingen maakt, geen risico neemt, leeft in een afgesloten cel.

The message is that there are no knowns.
There are things we know that we know.
There are known unknowns.
That is to say there are things that we now know we don't know.
But there are also unknown unknowns.
There are things we don't know we don't know.

Het begrip ‘non-commissie’ is een voorbeeld van hoe woorden de wereld van het beleid scheppen. Dat post- moderne inzicht wordt in de werkelijkheid van het beleid voortdurend bevestigd. Wie de betekenissen weet te verschuiven, verwerft macht. Wie woorden geeft aan onbehagen, trekt kiezers. Wie problemen bloemrijk benoemt, slaagt er in ze te doen verdampen. Door een commissie een non-commissie te noemen ontwijkt men kritiek op het al te vaak inschakelen van commissies. Een non-commïssie past veel beter ïn de huidige cultuur van flexibiliserïng. Sterker nog, een non-commissie is zo vluchtig, zo lichtvoetïg dat de totale flexibilïteit is bereikt: de droom van elke beleidsmaker.

If HTML and the Web made all the online documents look like one huge book, RDF, schema, and inference languages will make all the data in the world look like one huge database.

Ce qui change est la façon de nommer les concepts, par suite des évolutions technologiques et des modes sociétales qu’elles induisent, mais pas les concepts eux-mêmes. Jusqu’à preuve du contraire…

The advantages of the new forms in which old texts can now be made available must not be allowed to obscure the fact that the new forms cannot fully substitute for the actual physical objects in which those earlier texts were embodied at particular times in the past.

(6) De archivaris dient het gebruik van archieven zo breed mogelijk te bevorderen en onpartijdig aan alle gebruikers diensten te verlenen.

Wanneer woorden hun betekenis verliezen en mensen niet over voldoende woorden beschikken om hun gedachten uit te kunnen drukken kunnen zij niet alleen niet meer spreken maar ook niet meer denken.

Zoals de kracht van het internet in de chaos ligt, zo is de kracht van onze vrijheid afhankelijk van de chaos en kakofonie van vrije meningen.

If any principle should govern archival theory, it is not the fonds, but rather the visualisation through description of functional structures, both internal and external: archival narratives about those multiple relationships of creation and use so that researchers may truly understand records from the past. If that is called the principle of (virtual) provenance, I shall not object, for it is the best continuation of the archival tradition of respecting the context of records.

Geheel van gegevens met een eigen identiteit.

Bij de ordening van een archief houde men in het oog, dat de bescheiden, die de handelingen van het bestuur of zijne ambtenaren ex officio behelzen, het geraamte van het archief vormen.

A little knowledge in the wrong hand is a dangerous thing. So is a lot.

In een tijd van universeel bedrog is het spreken van de waarheid een revolutionaire daad.

Big Brother in the form of an increasingly powerful government and in an increasingly powerful private sector will pile the records high with reasons why privacy should give way to national security, to law and order, to efficiency of operation, to scientific advancement and the like.

De meest vanzelfsprekende werkelijkheid blijkt een illusie als je haar vergelijkt met de officiële werkelijkheid van de dossiers. De staat stelt overal naast de echte werkelijkheid een bureaucratische werkelijkheid

As we enter uncharted terrain, we are the first generation in a long time to see our leaders in a state of more or less complete helplessness. Most of today’s politicians realize that nobody in their ministry or any of their expensive consultants can tell them what is going on anymore. They have a steering wheel in their hands without a clue what - if anything - it is connected to. Meanwhile the brakes are all worn out and the windy road at the bottom of the hill approaches. Politics is becoming more and more the act of looking at least slightly relaxed while silently praying the accident will happen sometime after your term is up.

Time and accident are committing daily havoc on the originals deposited in our public offices. The late war has done the work of centuries in this business. The lost cannot be recovered, but let us save what remains: not by vaults and locks which fence them from the public eye and use in consigning them to the waste of time, but by such a multiplication of copies, as shall place them beyond the reach of accident.

(1) De archivaris dient de integriteit van het archiefmateriaal te beschermen en zo te garanderen dat het een betrouwbare getuigenis van het verleden blijft.

Een archiefbeherende instelling is een voorziening van openbaar nut.

A major research institution has recently announced the discovery of the heaviest chemical element yet known to science. The new element has been tentatively named "Governmentium".  Governmentium (Gv) has one neutron, 12 assistant neutrons, 75 deputy neutrons, and 11 assistant deputy neutrons, giving it an atomic mass of 312.These 312 particles are held together by forces called morons, which are surrounded by vast quantities of lepton-like particles called peons.

Since Governmentium (GV) has no electrons, it is inert. However, it can be detected as it impedes every reaction with which it comes into contact. A minute amount of Governmentium causes one reaction to take over four days to complete when it would normally take less than a second. GOVERNMENTIUM (Gv) has a normal half-life of four years; it does not decay, but instead undergoes a reorganization in which a portion of the assistant neutrons and deputy neutrons exchange places. In fact, Governmentium's (Gv) mass will actually increase over time, since each reorganization will cause more morons to  become neutrons, forming isodopes. This characteristic of moron-promotion leads some scientists to speculate that Governmentium (Gv) is formed whenever morons reach a certain quantity in concentration. This hypothetical quantity is referred to as "Critical Morass." You will know it when you see it.

When catalyzed with money, Governmentium becomes Administratium -- an element which radiates just as much energy since it has half as many peons but twice as many morons.

(blijft leuk enige jaren geleden al aangetroffen

Wie in der ganzen Verwaltung, so soll auch in der Registratur eine angemessene Sparsamkeit herrschen, jedoch kann vor einer zu weit gehenden Sparsamkeit nicht eindringlich genug gewarnt werden. Wenn eine Verwaltung ihrer Registratur aus Sparsamkeitsrücksichten die zur ordnungsmäβigen Geschäftsführung erforderlichen Arbeitskräfte vorenthält, so spart sie nicht , sondern sie schädigt sich selbst, indem sie die Registratur zwingt, mit ungenügender Sorgfalt zu arbeiten. Ungenaues Arbeiten rächt sich besonders schwer in der Registratur und es können der Gemeinde durch das Abhandenkommen wichtiger Akten, Verträge u.s.w. welches durch ungenaues Arbeiten sehr begünstigt wird, Nachteile erwachsen die zur der Erzielten ersparnis in keinem Verhältnis stehen. Auβerdem wird die Leistungsfähigkeit und der Wert der Registratur herabgemindert, der ganze Geschäftsgang hat dauernd zu leiden und schieβlich muβ die Registratur völlig neu geordnet werden.

Je gaat het pas zien als je het doorhebt.

Het is ongepast dat instellingen ten algemenen nutte, zoals archieven en musea, die (vrijwel) geheel worden bekostigd uit de publieke middelen, (hoge) bedragen eisen als publicatierechten voor afbeeldingen die veelal door particulieren zijn geschonken met het doel deze toegankelijk te maken voor een breed publiek. Te meer, omdat auteurs en uitgevers hierdoor gedwongen worden subsidies aan te vragen bij publieke fondsen.

Het proefschrift is hier te vinden.

Conversie en migratie zijn geen vervanging in de zin van de Archiefwet.

Ultimately, information literate people are those who have learned how to learn. They know how to learn because they know how knowledge is organized, how to find information, and how to use information in such a way that others can learn from them. They are people prepared for lifelong learning, because they can always find the information needed for any task or decision at hand.

Digitalisering is net zo verkokerd binnen de culturele instellingen als de fysieke collectie.

Het systeem van indeeling moet worden gegrond op de oorspronkelijke organisatie van het archief, die in hoofdzaak overeenstemt met de inrichting van het bestuur, waarvan het afkomstig is.

Als iemand wijst, kijkt de dwaas naar de vinger.

... ... The bad thing about records management is that almost everybody thinks they can un-derstand it. The problem is that since suddenly (in evolutionary terms) some deviant went and built the printing press. After that, almost no-body had control. There was only success in archiving some paper documents for reasons unknown. Since we’re digitized and we’re switching batteries in our laptop computers while streaking through the sky in shiny metal objects in which soft drinks and peanuts are served, nobody knows how to handle the huge amount of digital and digitized documents. Not even the archivist

Imponeren is het valse surrogaat van de verwondering.

In theory, there is no difference between theory and practice. In practice, there is no relationship between theory and practice.

"Privacy is the claim of individuals, groups or institutions to determine for themselves when, how and to what extend information about them is communicated to others.

Een archief moet systematisch worden ingedeeld.

Een archiefstuk is een manifestatie van een handeling.

If we can’t bring ourselves to say what’s in our hearts when it truly matters then we’ve already given up our freedom and with it the freedom of future generations. Which is something that we got no right to do. We didn’t earn this freedom. It was handed to us on a plate by people who did earn it with their lives. We don’t own it. We’re the custodians of it. It’s not ours to give away.

We kunnen het verleden laten voor wat het is en ons richten op de toekomst. Dat hebben we de afgelopen decennia met volle overgave gedaan, maar nu dringt het inzicht door dat cultuur niet alleen leeft van creativiteit, maar ook van continuïteit. Traditie en vernieuwing moeten tegen elkaar schuren, maar het een zonder het ander is steriel.

Je hebt het pas door wanneer je er aan toe bent.

De alfabetische rangschikking heeft iets wonderbaarlijks. Onder de schijn van een volmaakte orde verbergt zij het minst samenhangende, het meest chaotische. Onberispelijk staan de artikelen van een woordenboek of een encyclopedie in de keurige kolommen, maar hun inhoud is in al zijn bontheid en dooreengeworpenheid hiervan het waarachtige tegendeel.

The key point behind appraisal is that not everything can be kept forever. There are not sufficient resources to support such an approach, either in the storage and preservation of the records or in the resources required to make the records accessible either now or over time. This means at its most fundamental, appraisal is a risk management process based on known facts and reasonable expectations.

Digital information lasts forever
or five years, whichever comes first.

Zelf kennis uit bronnen vergaren, de verkregen informatie kritisch bestuderen, overwegen de bronnen van die bronnen te raadplegen, de details van de puzzel samenvoegen tot een betekenisvolle eenheid .. .. Dat zijn dingen die je zelf moet doen anders leer je het nooit. Deze kennis zal, net als iedere vorm van expertise, deels bestaan uit een groot aantal feitencomplexen, maar zal juist voornamelijk berusten op vertrouwdheid met bronnen en een juiste inschatting van de betrouwbaarheid van die bronnen en nog veel meer. Kortom: kennis moet goed bezonken zijn.

Evenmin nu als een locomotief, zooals die thans langs onze spoorwegen zich voortbeweegt, ooit door een enkel man werd uitgevonden, evenmin een registratuur-stelsel.

De Wob is een recht van de burger - geen gunst van de overheid.

Principes als tolerantie, democratie, rechtvaardigheid, persoonlijke vrijheid en vrijheid van meningsuiting kunnen slechts worden verdedigd door mensen die begrijpen wat deze principes betekenen, hoe ze ontstaan en ontwikkeld zijn en waarom ze van belang zijn.

Government secrecy is the enemy of truth, and the beginning of amnesia.

'If men define their situations as real, they are real in their consequences.

Documentair in de context van documentaire informatievoorziening (DIV)  is zoals ook het woord document afgeleid van het werkwoord documenteren, dit is het vastleggen van informatie voor gebruik en hergebruik.

De complexiteit van de invoering van elektronisch documentbeheer in organisaties wordt onderschat vanwege de conceptuele eenvoud van documentbeheer.

Een zaaktypecatalogus is een informatieobject van het type register.

Documenttype = redactionele vorm

1e conclusie: Elk programma bevat fouten.
2e conclusie: Elk programma heeft altijd een fout meer.
3e conclusie: Het herstellen van een fout veroorzaakt minstens twee nieuwe.

De tijd die iemand bespaart door taken te automatiseren, staat in omgekeerde verhouding tot de programmeertijd.

De tijdsbesparing (T) kan worden voorgesteld met de volgende formule:

T = 1 / (1 + (P*F))

waarbij P de programmeertijd is en F de frequentie van de taak.

In het gunstigste geval bespaar je niets.

Archiveren = duurzame toegankelijkheid by design

Strijd over woorden is politiek, want woorden zijn nooit neutraal en puur beschrijvend maar altijd positionerend, altijd dingen die één bepaalde opstelling weergeven in contrast met een andere.

Do not fear to be eccentric in opinion, for every opinion now accepted was once eccentric.

U kunt dan aan uw achterban uitleggen dat u hier als een leeuw heeft gevochten voor uw belang.

Laat iets mechanisch nooit merken dat je haast hebt.

Een van de redenen voor deze verkeerde inschattingen was het gebruikelijke gebrek aan verbeeldingskracht als men zich geconfronteerd zag met een radicaal nieuwe techniek.

Ignorance more frequently begets confidence than does knowledge.

1. Een ieder die is betrokken bij de uitvoering van de taak van een bestuursorgaan en daarbij de beschikking krijgt over gegevens waarvan hij het vertrouwelijke karakter kent of redelijkerwijs moet vermoeden, en voor wie niet reeds uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift ter zake van die gegevens een geheimhoudingsplicht geldt, is verplicht tot geheimhouding van die gegevens, behoudens voor zover enig wettelijk voorschrift hem tot mededeling verplicht of uit zijn taak de noodzaak tot mededeling voortvloeit.
2. Het eerste lid is mede van toepassing op instellingen en daartoe behorende of daarvoor werkzame personen die door een bestuursorgaan worden betrokken bij de uitvoering van zijn taak, en op instellingen en daartoe behorende of daarvoor werkzame personen die een bij of krachtens de wet toegekende taak uitoefenen.

But the real cost of storage is management. Folks on Wall Street tell me that they spend $300,000 per terabyte per year administering their storage. They have more than one data administrator per terabyte. Other shops report one admin per 10 TB, and Google and the Internet Archive seem to be operating at one per 100 TB. The cost of backup/restore, archive, reorganize, growth, and capacity management seems to dwarf the cost of the iron. This stands as a real challenge to the software folks. If it is business as usual, then a petabyte store needs 1,000 storage admins.

Stuck in a cycle of naïveté and seduction, we keep trying to believe email is somehow impermanent.

In de uitspraak: 'Onderzoek heeft voor opdrachtgevers ervan de betekenis die een lantaarnpaal heeft voor de beschonkene: hem gaat het niet om het licht dat de blik kan verhelderen, hij zoekt alleen wat houvast...' (bron onbekend), staat de onderzoeker voor paal.

Alles van waarde is weerloos

Archival science is a science with methodologies that is in a way a secure scientific theory that cannot be proven wrong, because it has always been reinvented in totally different contexts, environments, places and times – only the re-inventors are not aware of this fact.

Organizations should approach the selection of a records management solution strategically as it has a long-term impact on the enterprise. Consider business objectives for policy management, legal discovery and retention management, as well as integration with your content management infrastructure.

Ja, das Erbe der Gesammtheit
Wird dem Einzelnen zur Beute
Und von Rechten des Besitzes
Spricht er dann, von Eigenthum!

Eigenthum! Recht des Besitzes!
O des Diebstahls! O der Lüge!
Solch Gemisch von List und Unsinn
Konnte nur der Mensch erfinden.

Digitale documenten zijn kwetsbare couveusekinderen van onze cultuur. Ze leiden een virtueel, elektronisch leven dat afhankelijk is van onze wil om ze te voeden en van het ene medium naar het andere over te brengen.

De Archiefwet en bijbehorende besluiten en regelingen bevatten bepalingen voor het in goede, geordende en toegankelijke staat brengen en bewaren van archiefbescheiden. Of met andere woorden voor het op orde hebben en houden van uw totale informatiehuishouding. Zoals gemeld wordt vaak ten onrechte gedacht dat deze wet slechts handelt over historische documenten. Maar het gaat om een wet die in alle fasen van het gemeentelijke proces relevant is. Het betreft allereerst de interne bedrijfsvoering, vervolgens de bewijslast inzake het functioneren van de overheid richting burger en tot slot het belang voor het (cultureel) erfgoed.

Iedere goede beweging heeft vier fasen.
In de eerste wordt er om gelachen
In de tweede komen er voor en tegenstanders
In de derde raken deze slaags en overwinnen de voorstanders
In de vierde kan niemand zich voorstellen dat er iemand ooit tegen is geweest.

.. electronic records may need to be 'created' in order to be retained ..

(3) De archivaris dient de authenticiteit van documenten te beschermen gedurende het bewerken, conserveren en gebruiken daarvan.

Papermindset document format.

Er is te weinig kennis en besef van de uitvoeringstechnische problemen die zich als gevolg van politiek-bestuurlijke besluitvorming kunnen voordoen. Te vaak wint de datum van invoering van wetten of maatregelen het van de reflectie die nodig is om voor een zorgvuldige uitvoering te kunnen zorgen.

1. Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.

2. De wet stelt regels omtrent radio en televisie. Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisieuitzending.

3. Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. De wet kan het geven van vertoningen toegankelijk voor personen jonger dan zestien jaar regelen ter bescherming van de goede zeden. 

4. De voorgaande leden zijn niet van toepassing op het maken van handelsreclame

All information is information about something and therefore metadata.

Een zaak is een informatieobject van het type dossier.

If a system holds back crucial information it lies.

Information systems don't lie intentionally. But all information retrieval systems tend to lie by omission: They have little way of knowing what they contain relative to your queries. This deceit of omission is an inherent attribute of technology..

The privacy and dignity of our citizens [are] being whittled away by sometimes imperceptible steps. Taken individually, each step may be of little consequence. But when viewed as a whole, there begins to emerge a society quite unlike any we have seen -- a society in which government may intrude into the secret regions of a [person’s] life.

Een eenheid om informatie te meten.

"Reading maketh a full man" - reading makes a woman and a man full of information, of history, of all kinds of knowledge.

Indeed, records management can be seen as being primarily concerned with the identification and management of the evidence of an organization's business activities.

Not everything that can be counted counts, not everything that counts can be counted.

Je planmässiger die Menschen vorgehen, desto wirksamer trifft sie der Zufall.

Naar wat ik heb gehoord was dat hele plan om alle dossiers samen te voegen alleen maar een rookgordijn. Het zal nooit gebeuren.’
‘Een rookgordijn? Waarvoor?'

‘Ik heb gehoord dat iemand van het gemeentebestuur heeft besloten dat aangezien zoveel van de verbouwingen de afgelopen jaren op illegale wijze zijn verricht - dat wil zeggen, dat een groot deel van het werk dat is uitgevoerd sterk afwijkt van de ontwerpen die in de originele bouwtekeningen stonden - het beter zou zijn als de vergunningen en verzoeken daarvoor zouden verdwijnen. Dan kan niemand ooit nog de bouwtekeningen vergelijken met wat er in werkelijkheid is gedaan. Dat is de reden waarom ze het plan hebben verzonnen om alles samen te voegen.’
‘Ik kan je niet volgen, Stefania.’
‘Het is anders heel eenvoudig, Guido,’ zei Stefania vermanend. ‘Wanneer er zoveel paperassen van het ene naar het andere kantoor verhuisd moeten worden, en van de ene kant van de stad naar de andere, is het onvermijdelijk dat een deel ervan zoekraakt.’
Brunetti vond dit zowel inventief als efficiënt. Hij sloeg het in zijn geheugen op als een verklaring die hij zou kunnen aandragen voor het niet-bestaan van de bouwplannen voor zijn eigen huis, als men hem daar ooit nog om mocht vragen. ‘En,’ maakte hij haar verhaal af, ‘als er dan ooit vragen gesteld mochten worden over de plaats van een muur of de aanwezigheid van een raam, hoeft de eigenaar alleen maar zijn eigen bouwtekeningen te laten zien…’
Stefania viel hem in de rede: ‘Die nauwkeurig overeenkomen met de huidige structuur van het huis.’
[-- -- -- ]
‘Van wie was dat idee afkomstig?’
‘Dat weet ik niet,’ zei Stefania. ‘Zulke dingen blijven altijd geheim.’
‘Weten de mensen op de verschillende afdelingen ervan?’
In plaats van hem daarop een rechtstreeks antwoord te geven, zei ze: ‘Denk even na, Guido. Iemand moet ervoor zorgen dat een deel van die paperassen verdwijnt, dat bepaalde dossiers zoekraken. Het is nogal duidelijk dat veel dossiers zoekraken wegens de gebruikelijke incompetentie, maar iemand moet er nu op toezien dat specifieke pa perassen ophouden te bestaan.’
‘Wie ZOU daartoe bereid zijn?’ vroeg hij.
‘Waarschijnlijk de mensen die eigenaar zijn van de huizen waaraan illegaal werk is verricht, of de mensen die toezicht moeten houden op de verbouwingen en daar de hand mee lichten.’ Ze zweeg even en vervolgde toen: ‘Of die wel toezicht hebben gehouden en toen zijn overgehaald,’ begon ze, het laatste woord een ironische nadruk gevend, ‘goed te keuren wat ze zagen, ongeacht wat er op de tekeningen stond.’
‘En wie zijn dat?’
‘De bouwcomités.’
‘Hoeveel bouwcomités zijn er?’
‘Eén voor iedere sestzere, zes in totaal.’
Brunetti probeerde zich de omvang van een dergelijke onderneming voor te stellen, het aantal mensen dat erbij betrokken moest zijn.

Hij vroeg: ‘Zou het niet eenvoudiger zijn als iedereen gewoon het werk liet doen en een boete betaalde wanneer ontdekt werd dat iets niet overeenkwam met de tekeningen die hij had ingediend, in plaats van de moeite te nemen iemand steekpenningen te geven om ervoor te zorgen dat de tekeningen worden vernietigd? Of wegraken,’ zei hij.
‘Zo werd het in het verleden gedaan, Guido, maar nu we betrokken zijn bij al dat Europa-gedoe, wordt men niet alleen gedwongen de boete te betalen, maar ook het werk ongedaan te maken en op de juiste manier opnieuw te laten doen. En de boetes zijn enorm hoog: ik heb een cliënt gehad die een illegale altana had gemaakt, niet eens erg groot, ongeveer twee bij drie meter, en die door zijn buurman is verlinkt. Veertig miljoen lire, Guido. En hij moest de altana nog afbreken ook. Vroeger zou hij hem in ieder geval hebben kunnen laten staan. Dat we nu bij Europa horen, zal onze dood nog zijn, let op mijn woorden. Over niet al te lange tijd zul je niemand meer kunnen vinden die dapper genoeg is om een steekpenning aan te nemen.’
Hoewel hij de morele verontwaardiging in haar stem hoorde, wist Brunetti niet zeker of hij die met haar deelde. ‘Steffi, je hebt het over een heleboel mensen gehad, maar wie zou volgens jou het beste in staat zijn dit te regelen?’
‘De mensen van het Ufficio Catasto,’ zei ze meteen. ‘En als er iets wordt bekokstoofd, moet Dal Carlo daar niet alleen van op de hoog te zijn, maar zal hij zijn snuit wel in de trog hebben. De bouwtekeningen moeten immers allemaal via zijn kantoor lopen en het zou voor hem kinderspel zijn om bepaalde documenten te vernietigen.’ Stefania dacht even na en vroeg toen: ‘Ben je van plan iets dergelijks te doen, Guido? De bouwtekeningen te laten verdwijnen?’
‘Ik zei toch dat ik helemaal geen tekeningen heb? Daarom zijn ze juist bij me gekomen.’
‘Nou, als er geen tekeningen zijn, kun je zeggen dat ze verloren zijn gegaan, samen met de andere die nog verloren zullen gaan.’

The list could surely go on, and there is nothing more wonderfull then a list, instrument of wondrous hypotyposis.