privacy

"Privacy is the claim of individuals, groups or institutions to determine for themselves when, how and to what extend information about them is communicated to others.

The privacy and dignity of our citizens [are] being whittled away by sometimes imperceptible steps. Taken individually, each step may be of little consequence. But when viewed as a whole, there begins to emerge a society quite unlike any we have seen -- a society in which government may intrude into the secret regions of a [person’s] life.

.. De ene informatie is niet meer waard dan de andere, de kracht zit hem in vastleggen en het vinden van de connecties. Connecties zijn er altijd, die hoef je alleen maar te willen vinden. ..

Als het controlemodel net zo ingewikkeld wordt als de te controleren werkelijkheid krijgt men te maken met de 'wraak van de complexiteit'.

As nightfall does not come all at once, neither does oppression. In both instances, there is a twilight when everything remains seemingly unchanged. And it is in such twilight that we all must be most aware of change in the air - however slight - lest we become unwitting victims of the darkness.

Big Brother in the form of an increasingly powerful government and in an increasingly powerful private sector will pile the records high with reasons why privacy should give way to national security, to law and order, to efficiency of operation, to scientific advancement and the like.

Het zou voor een wetenschappelijk debat aardiger zijn geweest wanneer ik het niet eens was met mijn naaste collega’s, maar — en daarmee kom ik op mijn tweede punt — we moeten hier vandaag een politieke beslissing nemen en dan kiest mijn fractie — onder een aantal hieronder te noemen voorwaarden — voor een standpunt, waarin politieke opportuniteit zwaarder weegt dan wetenschappelijke rationaliteit.

.. , en tenslotte waren er mensen die zeiden dat het de oude bonapartisten waren, die de gelegenheid zouden aangrijpen om compromitterende archieven te vernietigen - en mijn eerste gedachte was dat ik dat, als ik Lagrange was geweest, inderdaad gedaan zou hebben, maar bij nader inzien bedacht ik me dat een goede agent van de inlichtingendienst informatie verbergt maar nooit vernietigt, want die kan altijd van pas komen om iemand mee te chanteren.

De grote vrijheid van de burger opent nieuwe perspectieven voor de communicatie, maar is een bedreiging voor de redactionele kwaliteit ervan. De overheid dreigt tegelijkertijd te profiteren van de enorme mogelijkheden om die communicatie vast te leggen en te volgen. In toenemende mate voert zij, zonder constitutionele waarborgen, controlemaatregelen in. Zo wordt de burger zijn eigen politieagent.

De huidige trend leidt tot een "veiligheidscommunisme" waarbij de vermeende veiligheidsbelangen van het collectief de individuele veiligheidsbelangen en daarvoor noodzakelijke privacy overstemmen. Dit is vergelijkbaar met het communisme, dat ook de belangen van het collecief boven die van het individu stelt, en daardoor niet levensvatbaar bleek.